“Emred - Bıyıkları henüz terlemeye başlamış, fakat yüzünde tüyü olmayan genç, tâze oğlan, civan, şâbı emred” (Türk lûgatı). Emred gençlerle düşüp kalkmak bazı kimselerce hoş görülmeye gelmişdir. Merd isen emred ile itme kelâm Yolda görsen de ana virme selâm (Kıbrıs Müftüsü) * Târif idem size ben ol pelîdi Kadızâdeliden bir muğlim gidi Gece silâhlıdır gündüz külâhlı Sihriyât üzredir ezkârü virdi Müslümnümâ kâfir şehri şakîdir Bir emred uşağı dâim var idi Menzili lâ şek ki dârülnedvedir Zühdü takvâ satar şeyh mukallidi Mekkârecioğlu o yâdigârın Tızmantırıl bir it idi vâlidi Kıyâmetden nişan ordu vâizi Tâyin eylediler gör Şeyh Hâlidi (Gostuvarlı Hâfız Necib)