İstanbul ve bilhassa vatanımız olan Üsküdarın hanları bildiğim bu hanı pek tahattur edemiyorum; tüccar ve bekâr hanlarından olmayub zamanımızın otelleri gibi bir misâfirhâne olduğunu tahmin ederim, zîra birer ortadan kalkarak yerlerini oteller almış olan Sirkeci hanlarının hepsi misafirhâne idi. Sirkeci hanlarının hepsi misafirhâne idi. Sirkeci otelleri “Trabzon Oteli”, “Aydın Oteli”, “Manastır Oteli“ gibi Anadolu ve Rumeliden şehir isimleri taşırlar, kasıd ve taraflardan gelenleri müşteri olarak belbeylemek, peglemekdir. Bu Emîrler Hanının Türkistan taraflarından gelenlerin indikleri bir menzil olduğunu zan iderim. Han odalarındaki huzuru bâzı kimseler otellerde bulamaz, ayrıca han odası otel kadar masraflı da değildir, çoğu derviş meşreb Türkitanlılar da böyledir, İstanbulun misâfirhâne hanları ortadan kalkdıkca tekkelere sığınmayı otellere tercih ettiler. Üsküdarlı Âşık Razî, Sirkecide Emîrler Han’ında Acem İsmail adında bir tönbekici - tütüncünün yanında çalışır Aka Ali adında bir gencin medhi şânında bir manzûme yazmışdır ki şudur : Esmerlerin dilberi, dilberlerin serveri Hemedan ya Şîrazdan gelmiş dirler püseri Saçlı mürâhik civa, turrei âşüfteye Henüz vurmamış mikras İstanbulun berberi Güzel ayaklar yalun, şâhin başı papaklı Mestâne nîgâhiyle talan eyleyor aklı Ol siyen...

İstanbul ve bilhassa vatanımız olan Üsküdarın hanları bildiğim bu hanı pek tahattur edemiyorum; tüccar ve bekâr hanlarından olmayub zamanımızın otelleri gibi bir misâfirhâne olduğunu tahmin ederim, zîra birer ortadan kalkarak yerlerini oteller almış olan Sirkeci hanlarının hepsi misafirhâne idi. Sirkeci hanlarının hepsi misafirhâne idi. Sirkeci otelleri “Trabzon Oteli”, “Aydın Oteli”, “Manastır Oteli“ gibi Anadolu ve Rumeliden şehir isimleri taşırlar, kasıd ve taraflardan gelenleri müşteri olarak belbeylemek, peglemekdir. Bu Emîrler Hanının Türkistan taraflarından gelenlerin indikleri bir menzil olduğunu zan iderim. Han odalarındaki huzuru bâzı kimseler otellerde bulamaz, ayrıca han odası otel kadar masraflı da değildir, çoğu derviş meşreb Türkitanlılar da böyledir, İstanbulun misâfirhâne hanları ortadan kalkdıkca tekkelere sığınmayı otellere tercih ettiler. Üsküdarlı Âşık Razî, Sirkecide Emîrler Han’ında Acem İsmail adında bir tönbekici - tütüncünün yanında çalışır Aka Ali adında bir gencin medhi şânında bir manzûme yazmışdır ki şudur : Esmerlerin dilberi, dilberlerin serveri Hemedan ya Şîrazdan gelmiş dirler püseri Saçlı mürâhik civa, turrei âşüfteye Henüz vurmamış mikras İstanbulun berberi Güzel ayaklar yalun, şâhin başı papaklı Mestâne nîgâhiyle talan eyleyor aklı Ol siyenpûş civânı kâbe misâli varub Tavâf iden uşşâkı kasem Hüdâya haklı Menzili Sirkecide meşhur Emirler Hanı Mükahhâl gözlü ahond İsmâilin dükkânı Murad ne lâzım inkâr temâşâyi cemaldir Behânedir iştirâ tönbekiyi dühânı İknâ eyledik hele üstâziyle civânı Yâdigârı rûzigâr olsun hün ile ânı Yapdı bir tasvîrini ressam Toma Efendi Hem dahi nakşeyledi Şîrü hurşîd nişânı Geysûyi gümrâhıma uşşâkına her teli Zencîri cünûn oldu cümle âlem bilmeli Çıkdı Kırklar söyledi târihini şöhretini “Tönbekici acemde çırakdır Aka Ali” 1338 — 40 = 1298 (M. 1881) Bu manzûmeye göre Sirkecideki Emîrler Hanı 1881 den sonra yıkılmış, kaldırılmış olacakdır. Muhtemeldir ki bu hanın yerine zamanımızda görülen Sirkeci Palas adındaki iş hanı yapılmış olacakdır. Zîrâ o sokak el’an Emîrlerhanı Sokağı adını taşır. Bu sokağın Sirkeci Garı karşısındaki başı Ankara caddesinin alt kısmındadır, caddenin Gar tarafı da açık, bir meydancık hâlindedir. Râzinin kaydettiği tarihde Ankara Caddesinin bu alt kısmı Aziziye Caddesi adını taşımaktadır, Meşrutiyetde de Sirkeci Caddesi oldu, zamanımızdaki kadar geniş ğedildi, Gar tarafından Emîrler Camii adında bir camı vardı, camiin yanında da büyük bir kömür deposu vardı, büyük bir binâdan kalmış dört duvarla çevrili bir yerdi, Emîrler Hanının cami yanında bu deponun yerinde bulunmuş olması da uzakca bir ihtimaldir. Râzi Aka Alinin Toma Efendi tarafından yapılmış yağlı boya resmi bir İranlıya beş altına sattığını pişmanlıkla anlatırdı, evrâkı metrukesi arasından o resmin fotoğrafla çekdirilmiş bir sureti çıkmışdır ki onun bir kenarına da şu kıt’ayı yazmışdır : Peşîmânım peşîmanım peşîman Sattığıma bu tasvîri dilberi Ner de Akam, nerde dükkân, nerde han Hanı çökdü apardılar püseri Vâsıf HİÇ