Onaltıncı asır sonunda Üçüncü Sultan Murad devri şeyhlerinden; Süleymaniye Camii vâizi idi, hangi tarikat şeyhlerinden olduğunu tesbit edemedik. Ekseriya açıklayıp anlatacağı dinî ve ahlâkî konuları kendisi seçmez, dinleyici cemâatin içinden verilen soru tezkirelerini cevaplandırırdı, bu bakımdan meclisi gaayetle meraklı olur, ve pek çok adam toplanırdı; fakat, müverrihin tâbiri ile “İstanbulun şehir oğlanları”, İstanbul zürefâsı tuhaf, garib, hattâ izâhı kolay olmayan müstehcen süaller sorarlar, Emir Efendi o tezkireleri de okur, kızmaz, cevablandırırdı. Efendinin iyi niyetinin sûiistimal edilmesi dedi kodulara sebeb olmuş, ve Emir Efendi birkaç defa vaaza çıkmakdan men edilmişdi. Hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı. Bibl.: Peçevili İbrahim, Tarih, II.