Ayvansarayda İvaz Efendi Camii civarında bir nakşî tekkesi idi. Bânisi XV. asır sonları ile XVI’ asır başlarının ünlü şeyhlerinden Emir Buhârî unvânı ile tanınmış Şeyh Ahmed Nakşibendîdir (B.: Emir Buhârî Şeyh Ahmed Nakşibendî). Hadikatül Cevâmi: “Bu mescid ve zâviye şahsî mülk olub Şeyh Ahmed Buhârînin veresesi elinde kalmışdır” diyor ve bu tekkede şeyhlik yapmış zâtlerin isimlerini şöylece sıralıyor: Şeyh Buhârînin kızının dâmadı Muslihuddin Efendi (ölümü 1068, M. 1657 - 1658); onun oğlu Hüseyin Efendi (ölümü 1086, M. 1675); Şeyh Yusuf Efendi (ölümü 1100, M. 1688 - 1689); Şeyh Yusufun dâmadı ve halîfesi Şeyh Osman Efendi (ölümü 1137, M. 1724 - 1725); Karamânîzâde Şeyh Ahmed Efendi (ölümü 1149, M. 1736 - 1737); Kırımlı Şeyh Ahmed Efendi (ölümü 1156, M. 1743); Tokadlı Şeyh Mehmed Emin Efendi (ölümü 1158, M. 1745); Şeyh Halil Efendi (ölümü 1163, M. 1749 - 1750); Halil Efendinin oğlu İbrahim Efendi (bir çocuk, ölümü 1169, M. 1755 - 1756); Şeyh Mustafa Efendi. Âyin günü perşenbe idi. Tahsin Öz, İstanbul Camileri isimli eserinde: “Ayvansaraydaki Emir Buhârî Tekkesinin semâğhânesi mescid plânında yapdırılmışdır, bu mescid - semağhâne Vlaherna Sarayının tonozları üzerine inşâ edilmişdir; ahşab bir binâdır, 1261 (M. 1845) de tâmir edilmişdir, zamanımızda harab bir durumdadır” diyor (196...

Ayvansarayda İvaz Efendi Camii civarında bir nakşî tekkesi idi. Bânisi XV. asır sonları ile XVI’ asır başlarının ünlü şeyhlerinden Emir Buhârî unvânı ile tanınmış Şeyh Ahmed Nakşibendîdir (B.: Emir Buhârî Şeyh Ahmed Nakşibendî). Hadikatül Cevâmi: “Bu mescid ve zâviye şahsî mülk olub Şeyh Ahmed Buhârînin veresesi elinde kalmışdır” diyor ve bu tekkede şeyhlik yapmış zâtlerin isimlerini şöylece sıralıyor: Şeyh Buhârînin kızının dâmadı Muslihuddin Efendi (ölümü 1068, M. 1657 - 1658); onun oğlu Hüseyin Efendi (ölümü 1086, M. 1675); Şeyh Yusuf Efendi (ölümü 1100, M. 1688 - 1689); Şeyh Yusufun dâmadı ve halîfesi Şeyh Osman Efendi (ölümü 1137, M. 1724 - 1725); Karamânîzâde Şeyh Ahmed Efendi (ölümü 1149, M. 1736 - 1737); Kırımlı Şeyh Ahmed Efendi (ölümü 1156, M. 1743); Tokadlı Şeyh Mehmed Emin Efendi (ölümü 1158, M. 1745); Şeyh Halil Efendi (ölümü 1163, M. 1749 - 1750); Halil Efendinin oğlu İbrahim Efendi (bir çocuk, ölümü 1169, M. 1755 - 1756); Şeyh Mustafa Efendi. Âyin günü perşenbe idi. Tahsin Öz, İstanbul Camileri isimli eserinde: “Ayvansaraydaki Emir Buhârî Tekkesinin semâğhânesi mescid plânında yapdırılmışdır, bu mescid - semağhâne Vlaherna Sarayının tonozları üzerine inşâ edilmişdir; ahşab bir binâdır, 1261 (M. 1845) de tâmir edilmişdir, zamanımızda harab bir durumdadır” diyor (1962) Kıymetli ve vefâkâr kalem arkadaşımız Hakkı Göktürk şu malûmatı veriyor: “Eğrikapu ile Ayvansaray arasında Dervişzâde Sokağındadır, bu sokağın Ahmed Rifâî Sokağı ile olan kavuşağı yanındadır. Dört kâgir duvar üzerine kiremitli ahşap çatı ile örtülmüş kare plânlı ve fevkaanî bir mescid - semâhâne idi; muhitinde “Keçici” lâkabı ile anılır Fatma Terzioğlu adında bir kadın tarafından mesken olarak kullanılır iken 1962 de dış tarafından tutuşarak yanmışdır. Bu kadın yangını şöylece anlatmış: — Üvey oğlumla oturuyordum, kızımın kızı da misâfir gelmişdi, gece saat 1-2 arası tekke dış tarafından tutuşup yanmaya başladı, canımızı zor kurtardık, kasden yakdılar... demişdir. “Yangında kadınlar mahfili nisbeten az zarar görmüş ve yine Fatma Terzioğlu eliyle tâmir edilerek mesken hâline konmuş, asıl mescid, dört yanık kâgir duvar olarak kalmışdır. “Medhale girilince sağ tarafda bulunan bir kapudan ibâdet sahnı semağhâneye geçilir; iki yan duvarda üçer, mihrab duvarında iki pencere vardır. Medhalden girilince sağ tarafda dipde bir odacık vardır, Fatma Terzioğlu tarafından keçilerinin ahırı olarak kullanılıyordu. “Mescid - tekkenin altında tonos kemerli bir mahzen bulunmaktadır. Mihrab duvarının önü tekkenin hazîresidir; bu hazîrenin gerisinde şeyhlere meşrûta 17 odalı ahşap konak 1946 da yanmışdır. “Tekkenin 5 beyitlik bir tarih manzumesi taşıyan kitâbesi yangından sonra mihrab önüne konmuş duruyordu, taşçı eline düşüp tahrib edilmeden Vakıflar Müzesine kaldırılması gerekir.