XV. asrın ikinci yarısında ve XVI. asır başında yaşamış ünlü nakşî şeyhlerinden, göbek adı Ahmeddir; İstanbulun fethi yılında, 1453 de Buhârâda doğmuşdur; Nakşibendiye ulularından Şeyh Ubeydullah Ahrâr’a intisab etmiş, bu büyük şeyhin halîfesi Şeyh Abdullah İlâhînin halîfesi olmuşdur; ve bu şeyh İlâhî ile birlikde ve pek genç yaşında Türkiyeye gelmiş, bir müddet Simavda oturmuş, oradan hacca giderek hac dönüşünde İkinci Sultan Bayazıd tarafından İstanbula dâvet edilmiş ve pâdişah tarafından Fâtih Camii yakınında kendisi için sureti mahsusada yaptırılan tekkede şeyhlik yapmaya başlamışdır. 1516 da altmış üç yaşında vefat etmiş, Fâtih civarındaki tekkesinin mescidi yanındaki müstakil türbesine defnedilmişdir; türbesinin penceresi üstündeki kitâbede târih beyti şudur: Can dimâğın çünki bu sevdâ buhârı kapladı Dil didi târih “Ey Seyyid Buhârî vâh vâh” 922 (1516) Hayatında iken kerâmetine inanılmışdı, son zamanlara kadar türbesi İstanbul’un şefaat dileği ile ziyâret edilir makamlarındandı. Bu ünlü şeyhin aynı asrın ikinci yarısında yaşamış ,aynı adı ve aynı unvanı taşıyan diğer ünlü bir nakşî şeyhi ile karışdırmamalıdır; o ikinci Emîr Buhârî Şeyh Ahmed Nakşibendî Unkapanı civarındaki Emir Buhârî Tekkesinde bir müstakil türbede medfundur.