Hıristiyan Dininin katolik mezhebini kabul etmiş Kadıköylü bir Türk kadını. 1913 - 1914 doğumlu olup yakınlarının anlattığına göre bir aşk mâcerası sonunda irtidat etmiş, 1932 yılında Kadıköy’ünde Söğüdlüçeşmede âile ocağından İtalya’ya kaçarak bir katolik manastırına girmiş, orada üç yıl süren bir terbiye devresinden sonra önce Rodos’da, sonra Beyrut'da İtalyan liselerinde fransızca ve din dersleri öğretmenliği yapmaya başlamışdır. Otuz üç yıl sonra, 1965 ağustosunda vatanını görmeye gelmiş ve tekrar Beyruta dönmüşdür. İstanbulda bulunduğu sırada Hürriyet Gazetesi muhâbirine şunları söylemişdir: “İnsanlar, genç yaştaki râhibeleri görünce, her nedense çoğu zaman bir gönül meselesine hükmederler. Bu yüzden râhibe olanlar da vardır, fakat bunların birçoğu üstün bir ferâgat ve fedakârlık isteyen bu yolu yarıda bırakırlar. Babam, koyu bir müslümandı. Ben de küçüklüğümden beri dine karşı büyük bir ilgi duyuyordum. Cenabı Hakka daha yakın olmak istedim, bu yüzden de râhibe olup hayatımı dine vakfettim. Türk vatandaşlığımı muhafaza ediyorum, her fırsatta Türklüğüm ile iftihar ederim; uzun yıllar memleketimi ziyarete cesaret edemedim. Ve nihayet geçen yıl Türkiye’ye gelmeğe karar verdim. Din değiştirdiğim için herkes bana ne diyecek diye endişe ediyordum. Meğer, yanılmışım. Yurdumda kims...

Hıristiyan Dininin katolik mezhebini kabul etmiş Kadıköylü bir Türk kadını. 1913 - 1914 doğumlu olup yakınlarının anlattığına göre bir aşk mâcerası sonunda irtidat etmiş, 1932 yılında Kadıköy’ünde Söğüdlüçeşmede âile ocağından İtalya’ya kaçarak bir katolik manastırına girmiş, orada üç yıl süren bir terbiye devresinden sonra önce Rodos’da, sonra Beyrut'da İtalyan liselerinde fransızca ve din dersleri öğretmenliği yapmaya başlamışdır. Otuz üç yıl sonra, 1965 ağustosunda vatanını görmeye gelmiş ve tekrar Beyruta dönmüşdür. İstanbulda bulunduğu sırada Hürriyet Gazetesi muhâbirine şunları söylemişdir: “İnsanlar, genç yaştaki râhibeleri görünce, her nedense çoğu zaman bir gönül meselesine hükmederler. Bu yüzden râhibe olanlar da vardır, fakat bunların birçoğu üstün bir ferâgat ve fedakârlık isteyen bu yolu yarıda bırakırlar. Babam, koyu bir müslümandı. Ben de küçüklüğümden beri dine karşı büyük bir ilgi duyuyordum. Cenabı Hakka daha yakın olmak istedim, bu yüzden de râhibe olup hayatımı dine vakfettim. Türk vatandaşlığımı muhafaza ediyorum, her fırsatta Türklüğüm ile iftihar ederim; uzun yıllar memleketimi ziyarete cesaret edemedim. Ve nihayet geçen yıl Türkiye’ye gelmeğe karar verdim. Din değiştirdiğim için herkes bana ne diyecek diye endişe ediyordum. Meğer, yanılmışım. Yurdumda kimseden kötü bir muamele görmedim. Boş zamanlarımda, talebelerimin yağlıboya portrelerini yaparım, çok güzel akordeon çalarım”.