Onsekizinci asır ulemâsından, Birinci Abdülhamid devrinin şeyhülislâmlarından; hicrî 117 (M. 1705 - 1706) da doğdu, İkinci Sultan Mustafanın imamı Topkapulu Salih Efendinin oğludur; babasının nüfûzu ile 1132 (1719 - 1720) de 15 yaşında iken müderris oldu, yıllarca müderrislik yevmiyesi olarak tahsilini tamamladı; 1160 (1747) da Selânik, 1166 (1752 - 1753) da Şam, 1171 (1757 - 1758) de Medîne, 1174 (1760 - 1761) de İstanbul kadısı oldu, 1181 (1767 - 1768) de Anadolu kadıaskerliği pâyesi aldı, 1184 (1770 - 1771) de bilfiil Anadolu kadıaskeri, 1188 (1774- 1775) de Rumeli kadıaskeri oldu, ve 29 Cemâziyelevvel 1189 (M. 28 temmuz 1775) de 69 - 70 yaşlarında iken İvazpaşazâde İbrahim Beyin yerine şeyhülislâm oldu; müftülüğü bir buçuk sene kadar sürdü; yaşlılığı dolayısı ile vazifesini gereği gibi yapamadı hattâ kendi adamlarına bile söz geçiremedi, 19 şevval 1190 (M. 1 aralık 1776) da azledildi, ve devrin âdetince Bursaya sürgün edildi; bir ay kadar sonra da (ocak 1778) orada öldü, Emirsultan civârında defnedildi. Bütün hayatı boyunca adâletli, cömerd, iyi adam olarak tanınmışdı. Şeyhülislâmlığı zamanında tek başarısı, sıkıntı içinde yaşayan câmilerdeki hademei hayrâtın yevmiyelerini önemli şekilde yükseltmek olmuşdu. Bibl.: İlmiye Salnâmesi; İ. Hâmi Dânişmend, Kronoloji, IV.