1885 ile 1890 arasında Gedikpaşa yangın tulumbası sandığı uşaklarından; Tunus nâibi sultanının kız kardeşinin oğludur derlerdi; babası da Tunuslu bir fes tüccarı imiş, fakat Emin Bey asâletli anasının soyuna nisbetle “Paşazâde” lâkabı ile anılırdı; kendisi de fescilikle meşgul, zengin adamdı. Sandıkdaki gurebâdan omuzdaşlarına paraca yardımlarda bulunduğu söylenirdi; hattâ bir ara sandığın ikinci reisliğini yapmışdır. Tulumbacılığa 18-19 yaşlarında nevhat bir delikanlı iken heves etmiş, esmerin dilberi alımlı çalımlı bir genc imiş; o zamanlar kalender halk şâiri Nebil Kaptan tarafından “Emin Bey” redifli iki manzume ile övülmüşdür ki birinde yumuşak bir hiciv havası vardır: Ne bu hiddet gazab bu çîni cebîn Bend yıkar sel gibi akma Emin Bey Paşazâde kibar civan dedikse Ahbaba yüksekden bakma Emin Bey Bilirim çapkınsın bıçkınsın ammâ Başıma da topuk kakma Emin Bey Ağyâr ile her şeb meygedelerde Bize nisbet idüb çıkma Emin Bey Nebile püsküllü belâsın yeter Gönül vîrânesin yakma Emin Bey İkinci manzûme tulumbacılığa başladığı sıralarda yazılmış olacakdır: Güzeller şâhısın esmer Emin Bey Her gören vallahi sever Emin Bey Böyle hoşça kâkül kesip tarayan Aceb hangi üstâd berber Emin Bey Uşşâka gösterme çîni cebînin Sıdku vefâ ile nam ver Emin Bey Tulumbacılığa iderek heves Aç...

1885 ile 1890 arasında Gedikpaşa yangın tulumbası sandığı uşaklarından; Tunus nâibi sultanının kız kardeşinin oğludur derlerdi; babası da Tunuslu bir fes tüccarı imiş, fakat Emin Bey asâletli anasının soyuna nisbetle “Paşazâde” lâkabı ile anılırdı; kendisi de fescilikle meşgul, zengin adamdı. Sandıkdaki gurebâdan omuzdaşlarına paraca yardımlarda bulunduğu söylenirdi; hattâ bir ara sandığın ikinci reisliğini yapmışdır. Tulumbacılığa 18-19 yaşlarında nevhat bir delikanlı iken heves etmiş, esmerin dilberi alımlı çalımlı bir genc imiş; o zamanlar kalender halk şâiri Nebil Kaptan tarafından “Emin Bey” redifli iki manzume ile övülmüşdür ki birinde yumuşak bir hiciv havası vardır: Ne bu hiddet gazab bu çîni cebîn Bend yıkar sel gibi akma Emin Bey Paşazâde kibar civan dedikse Ahbaba yüksekden bakma Emin Bey Bilirim çapkınsın bıçkınsın ammâ Başıma da topuk kakma Emin Bey Ağyâr ile her şeb meygedelerde Bize nisbet idüb çıkma Emin Bey Nebile püsküllü belâsın yeter Gönül vîrânesin yakma Emin Bey İkinci manzûme tulumbacılığa başladığı sıralarda yazılmış olacakdır: Güzeller şâhısın esmer Emin Bey Her gören vallahi sever Emin Bey Böyle hoşça kâkül kesip tarayan Aceb hangi üstâd berber Emin Bey Uşşâka gösterme çîni cebînin Sıdku vefâ ile nam ver Emin Bey Tulumbacılığa iderek heves Açdın kopuklukda şehper Emin Bey Dizlik mintan ile keçe külâhla Koş yalın ayaklı hizber Emin Bey Pekde anlı şanlı tulumbacısın Takımda fenerci rehber Emin Bey Sen âteşine tutuşdu yanar Al gönül evinde haber Emin Bey Nebîl yazdı çizdi şânında beyim Yârânımız itsün ezber Emin Bey Târîhi şöhretin yâdigârımdır “Çekme Nebîline hançer Emin Bey” 1289 (M. 1872-1873) Sandık kolu altına girmediği haled ömrü boyunca tuulmbacılarla haşrolan, o âleme gönülden bağlı bu günahkâr Vâsıf da gençlik zamanını bilmediğim Tunuslu Emin Bey için Nebil Kaptan merhumdan mülhem olarak bir şarkı yazmışdım: Yerde omuzdaş oldu göklerde sandığımız Paşazâde uşakla şan buldu sandığımız Teşrif ile koğuşa soyunda Emin Şâhım Paşazâde uşakla şan buldu sandığımız Dizlik keçe külâhla şehbâzâne civelek Koş yalın ayaklarla beyim önde fener çek Tulumbacılık sana doğrusu yakışdı pek Paşazâde uşakla şan buldu sandığımız Reftârı levendâne pek de çalımlı bıçkın Görmek için yoluna koşanlar akın akın Emin Beyim geçerken siz şu alkışa bakın Paşazâde uşakla şan buldu sandığımız Emin Beyin konağı Koskoda imiş; 1296 (1879) Koska Yangınında yanmış; yangına gelen tulumbacılar arasında kendisi de bulunmuş. Gedikpaşalıların hamur tahtasına, sarmısak havanına, faraşa, süpürgeye varıncaya kadar koca konağın bütün eşyâsını kurtardıkları söylenirdi. Tunuslu Paşazâde Tulambacı Emin Bey 1918 - 1920 arasında yaşı yetmişe yakın olarak ölmüşdür. Gariki rahmetler. Vâsıf HİÇ