Takma adı ile Emel; 1966 yılında Belgrad Ormanında Üzeyirin gazinosunda garsonluk eden “amazon yapılı, yeşil gözlü güzel ve 23 yaşında genç bir kadın”; bir gece Serpil adında körpe ve dilber kız arkadaşı ile Emirgânda Köşk Gazinosunda oturur iken Serpili kaçırmak isteyen altı kabadayı ile boğuşmuş, hatta göğsünden bir browning tabancası çıkararak mütecâvizlere karşı kullanmak istemiş ise de muvaffak olamamış, kabadayılar Yassıtabanlı Emed’in güzel arkadaşını kaçırıp götürmüşlerdir; fakat Emedin adı ve resimleri büyük günlük gazetelerin birinci sayfalarında “eli tabancalı yaman bir genç güzel kadın” olarak yer almışdır (B.: Kabadayılar). Tokadın Yassıtaban köyünden olan Emed kendi hayat hikâyesini ve vak’ayı gazetecilere şöyle anlatmışdır: “İstanbul’a geldiğime pişmanım, köyümde çok mesuttum. Üç yıl önce Salim Aydoğanla nikâhlandık. Beni başkasına kaptırmamak için çok uğraşmıştı. Ben de kendisini gerçekten sevmiştim. Fakat daha üç aylık evli iken İstanbul’a gidelim diye tutturdu. Kalkıp geldik. Gelir gelmez de huzursuzluk başladı. Bir taraftan evsizlik ve parasızlık, bir taraftan da peşime takılan adamlar saadetimizi elimizden aldı. İşimiz çığırından çıkmış, Salim bir deliye dönmüşdü. Etrafındaki adamlarla başa çıkamadı, beni elinden kaçıracağını anlayınca bana bir delilik damgası...

Takma adı ile Emel; 1966 yılında Belgrad Ormanında Üzeyirin gazinosunda garsonluk eden “amazon yapılı, yeşil gözlü güzel ve 23 yaşında genç bir kadın”; bir gece Serpil adında körpe ve dilber kız arkadaşı ile Emirgânda Köşk Gazinosunda oturur iken Serpili kaçırmak isteyen altı kabadayı ile boğuşmuş, hatta göğsünden bir browning tabancası çıkararak mütecâvizlere karşı kullanmak istemiş ise de muvaffak olamamış, kabadayılar Yassıtabanlı Emed’in güzel arkadaşını kaçırıp götürmüşlerdir; fakat Emedin adı ve resimleri büyük günlük gazetelerin birinci sayfalarında “eli tabancalı yaman bir genç güzel kadın” olarak yer almışdır (B.: Kabadayılar). Tokadın Yassıtaban köyünden olan Emed kendi hayat hikâyesini ve vak’ayı gazetecilere şöyle anlatmışdır: “İstanbul’a geldiğime pişmanım, köyümde çok mesuttum. Üç yıl önce Salim Aydoğanla nikâhlandık. Beni başkasına kaptırmamak için çok uğraşmıştı. Ben de kendisini gerçekten sevmiştim. Fakat daha üç aylık evli iken İstanbul’a gidelim diye tutturdu. Kalkıp geldik. Gelir gelmez de huzursuzluk başladı. Bir taraftan evsizlik ve parasızlık, bir taraftan da peşime takılan adamlar saadetimizi elimizden aldı. İşimiz çığırından çıkmış, Salim bir deliye dönmüşdü. Etrafındaki adamlarla başa çıkamadı, beni elinden kaçıracağını anlayınca bana bir delilik damgası vurdu ve beni Akıl Hastanesine tıktı. Orada bir ay kaldım. Hiç bir şeyim yoktu. Çıktıktan sonra ise kocamı ortada bulamadım. Şimdi bir başka kadınla oturduğunu öğrendim. Fakat bana yazık oldu, kendimi hayatın akışına bıraktım. İki ay önce Belgrad Ormanları’nda Üzeyir’in gazinosunda Emel takma adı ile garsonluğa başladım. Çayırbaşı’nda Kibrit Fabrikasının arkasında iki odalı bir ev kiralamıştım. Serpil adında genç bir kadınla beraber kalıyorduk. Onu himayeme almıştım. Benim gibi ezilmesin istiyordum. Dün gece Zühtü Kulluk adındaki şoför arkadaşım beni ve Serpil’i gelip Ormandaki gazinodan aldı. Saat 23 sıraları idi. Geçerken Emirgân’daki Köşk Gazinosuna uğradık. Üçümüz bir masaya oturduk’ Yanıbaşımızdaki masada ise altı erkek vardı. Ve bize yiyecek gibi bakıyorlardı. Oradan ayrılacağımız sırada hepsi ayağa kalktılar ve Serpil’i kolundan çekip sürüklemeye başladılar. Şoför Zühtü müdahale etmek istedi, kendisini iki kişi kıskıvrak tuttular. Adamlarla karşı karşıya kalmıştım. Başa çıkamıyacağımı anladığım zaman tabancamı çektim, fakat suratıma gelen bir yumrukla yere düştüm. Doğrulduğum zaman Serpil’i sürükleyip götürdüklerini gördüm” (Hürriyet Gazetesi, Haziran). Vak’anın zabıta ve adlî safhası, Serpil’in âkıbeti tesbit edilemedi. Böyle bir vak’anın Yassıtabanlı Emedin yaşayış tarzı üzerinde de büyük değişiklik yapacağı âşikârdır. Yassıtabanlı Emed Hürriyet Gazetesinden