Geçen asır başında İstanbulun namlı köçek oğlanlarından; Enderunlu Fâzıl Beyin Çenginâmesinde (B.: Çenginâme, cild 7, sayfa 3845) adı geçen Elmas’ın kiliseye de gider mutaassıf bir Rum delikanlısı olduğu anlaşılıyor: Hayf ol hüsn ile ol dildâre Yazıl ol cezbeye ol reftâre Âh ol kıt’ai Elmaspâre Nâ tırâşîde aceb cevheri var Sofudur çünki mezâkı taskil Raksi bilmem niçün itti tahsil Tâ kinîsâda okusun İncil Her mahallin revişi diğer var Çenginin perdesi üşküste gerek Ukdesi ahdi gibi süsde gerek Kâlei vuslatı aleste gerek Dahi ceybinde anın süngeri Zamanında sûzinâk faslından bestelenmiş Nuri Beyin şu şarkısı da bu Rum oğlanı köçek için yazılmışdır: Hicab itme benden böyle Derûnunde ne var söyle Üzme beni kerem eyle İtme beni ele kiyas Bezme gel sen canım Elmas Gerdan kırıp raks idersin Hem oynayub hem gülersin İtmem inkâr pek güzelsin İtme beni ele kiyas Bezme gel sen canım Elmas Müşteriyim şöhretine Ne istersen kıymetine Uyub ağyar sohbetine İtme beni ele kiyas Bezme gel sen canım Elmas