Değerli bir ressam, hattat; çok görgülü kitabr bir meclis adamı, devrinin emsâlini ender yetişdirdiği kimselerden; 1874 de İstanbulda doğdu; eski Evkâf ve Hazînei Hassa nâzırı ve Meclisi Âyan âzası Bursalı Riza Efendinin büyük oğlu, âlim ve sanatkâr Mehmed Salâhaddin Elkerin ağabeyidir (B.: Mehmed Salâhaddin Elker) Kibar bir âilenin ilk evlâdı olarak dikkatli bir hususî tahsil ile yetişdirildi. Arabca, farscayı ve fransızcayı ana dili gibi öğrendi. Bu arada “Sanayii Nefîse Mektebi Âlisi” (Güzel San’atlar Akademisi) nin resim ve heykel şûbelerine devam ederek 1908 de birincilikle diploma aldı. Genç yaşında Babıâli’deki “Sicilli Ahval” (Zat İşleri) komisyonunun “Tetkikat Kalemi” kâtipliği ile devlet hizmetine girmiş bir süre sonra kalemin mümeyyizliğine, ve daha sonra Sadâret dâiresindeki Âmedîi Divanı Hümâyun Odası kâtibliğine, ve 1909 da Sultan Reşad’ın sarayında Mâbeyni Hümâyun kâtipliğine tâyin edildi. Türkiye Cumhuriyetinin ilânına kadar bu vazifede kalmış ve 1923 de emekliye ayrılmışdır. Bursaya giderek bir resim atöliyesi açmışdır; ayrıca 1923 den 1927 ye kadar Bursa’daki resmî Kız Muallim Mektebi ile orta Mektebde, ve hususî Kız Hayat Mektebinde resim, ve yine özel Bizim Mekteb adlı okulda Fransızca dersi öğretmenliği yapmış, emeklilerin ayrıca maaş veya ücretle devlet işle...

Değerli bir ressam, hattat; çok görgülü kitabr bir meclis adamı, devrinin emsâlini ender yetişdirdiği kimselerden; 1874 de İstanbulda doğdu; eski Evkâf ve Hazînei Hassa nâzırı ve Meclisi Âyan âzası Bursalı Riza Efendinin büyük oğlu, âlim ve sanatkâr Mehmed Salâhaddin Elkerin ağabeyidir (B.: Mehmed Salâhaddin Elker) Kibar bir âilenin ilk evlâdı olarak dikkatli bir hususî tahsil ile yetişdirildi. Arabca, farscayı ve fransızcayı ana dili gibi öğrendi. Bu arada “Sanayii Nefîse Mektebi Âlisi” (Güzel San’atlar Akademisi) nin resim ve heykel şûbelerine devam ederek 1908 de birincilikle diploma aldı. Genç yaşında Babıâli’deki “Sicilli Ahval” (Zat İşleri) komisyonunun “Tetkikat Kalemi” kâtipliği ile devlet hizmetine girmiş bir süre sonra kalemin mümeyyizliğine, ve daha sonra Sadâret dâiresindeki Âmedîi Divanı Hümâyun Odası kâtibliğine, ve 1909 da Sultan Reşad’ın sarayında Mâbeyni Hümâyun kâtipliğine tâyin edildi. Türkiye Cumhuriyetinin ilânına kadar bu vazifede kalmış ve 1923 de emekliye ayrılmışdır. Bursaya giderek bir resim atöliyesi açmışdır; ayrıca 1923 den 1927 ye kadar Bursa’daki resmî Kız Muallim Mektebi ile orta Mektebde, ve hususî Kız Hayat Mektebinde resim, ve yine özel Bizim Mekteb adlı okulda Fransızca dersi öğretmenliği yapmış, emeklilerin ayrıca maaş veya ücretle devlet işlerinde kullanılması kanunen yasak edilmesi üzerine resmî okullardan ayrılmıştır. Eski yazılarımızın “Sülüs”, “Nesih”, “Ta’lik” gibi çeşitlerine lâyıkiyle vakıf olduğundan bu satırların yazıldığı sırada (1966) Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikasının Türk tezyinatı atölyesinde hattatlık yapmakta idi. “Ferheng-i Murtaza” adı ile hazırladığı Türkçe - Farsça sözlük Millî Eğitim Bakanlığı tarafından satın alınarak Ankara’daki Millî Kütüphanede hıfzedilmekte ise de henüz basılmamıştır. Vakıflar Dergisinin III. sayısında intişar etmiş “Kitâbelerde Ebced hesabının rolü” isimli bir makaalesi vardır, kendi ifâdesi ile “tertib hatâları ile âdetâ tahrif edilircesine bozulmuş halde basılmışdır”. 9.XII.1969 da öldü, Üsküdar Selimiye Camiinden kaldırılarak Karaca Ahmet Mezarlığına gömüldü. Prof. Dr. Bedi N. ŞEHSÜVAROĞLU Murtaza Elker (Resim: S. Bozcalı)