Yüz yıllar boyunca yabancı elçilerin ikaametine tahsis edilmiş büyük ve meşhur han; Çenberlitaşda Divanyolunda idi (B.: Divanyolu, cild 9; sayfa 4624); zamanımızda mevcud değildir; yerine geçen asrın ikinci yarısında yeni bir han yapılmış ve bu han içindeki büyük bir matbaaya nisbet “Osmanbey Matbaası” diye anılmışdı; Darüşşafakaya bağışlanmış olan bu binâ da son yıllar içinde yıkdırılarak yerine muazzam bir binâ, “Darüşşafaka Osmanbey Sitesi” inşâ edilmişdir. Elçi Hanının resmi bulunamadı, binânın târifine de rastlanamadı, kesin bilinen tek şey, Beyoğlunda dâimî sefâret binaları ihdas edilmeden, herhangi sebeple hükümdârından bir nâme ile gelen ve vazifesini yapdıkdan sonra memleketine dönen gayri müslim elçilerin bu handa ikaamet ettikleridir. Elçi Hanının nasıl döşenmiş olduğu, elçilerin maiyetleriyle birlikde bu handaki günlük hayatları, elçilerin ulaklık vazifesini gören kavaslarla mühâfızlarına memur yeniçerilerin handaki durumları, hanın bulunması zarurî görülen mutfak ve alın gibi müştemilâtı hakkında kayıtlara rastlamadık. Kaanunî Sultan Süleyman zamanında İstanbula gelmiş Avusturya elçisi Buslecq “Türk Mektubları” isimli hâtıralarının üçüncü mektubunda han hakkında mübhem bir kaç satır yazıyor. Han kapusunun anahtarının kavasda durduğunu, bu adamın gece evine giderken k...

Yüz yıllar boyunca yabancı elçilerin ikaametine tahsis edilmiş büyük ve meşhur han; Çenberlitaşda Divanyolunda idi (B.: Divanyolu, cild 9; sayfa 4624); zamanımızda mevcud değildir; yerine geçen asrın ikinci yarısında yeni bir han yapılmış ve bu han içindeki büyük bir matbaaya nisbet “Osmanbey Matbaası” diye anılmışdı; Darüşşafakaya bağışlanmış olan bu binâ da son yıllar içinde yıkdırılarak yerine muazzam bir binâ, “Darüşşafaka Osmanbey Sitesi” inşâ edilmişdir. Elçi Hanının resmi bulunamadı, binânın târifine de rastlanamadı, kesin bilinen tek şey, Beyoğlunda dâimî sefâret binaları ihdas edilmeden, herhangi sebeple hükümdârından bir nâme ile gelen ve vazifesini yapdıkdan sonra memleketine dönen gayri müslim elçilerin bu handa ikaamet ettikleridir. Elçi Hanının nasıl döşenmiş olduğu, elçilerin maiyetleriyle birlikde bu handaki günlük hayatları, elçilerin ulaklık vazifesini gören kavaslarla mühâfızlarına memur yeniçerilerin handaki durumları, hanın bulunması zarurî görülen mutfak ve alın gibi müştemilâtı hakkında kayıtlara rastlamadık. Kaanunî Sultan Süleyman zamanında İstanbula gelmiş Avusturya elçisi Buslecq “Türk Mektubları” isimli hâtıralarının üçüncü mektubunda han hakkında mübhem bir kaç satır yazıyor. Han kapusunun anahtarının kavasda durduğunu, bu adamın gece evine giderken kapuyu dışardan kilidleyerek gittiğini; muhâfız yeniçerilerin gece ve gündüz han kapusu önünde durduklarının, ve geceleri kapu önünde yattıklarını; iki kanadlı olan han kapusunun metânetsiz olduğunu; bir sabah kavas hana kasden gelmediği için, içerden kendi adamlarının, dışardan da yeniçerilerin yardımı ile kilidli han kapusunu aralayarak dışarı çıkmaya muvaffak olduğunu yazıyor. Nâima Efendi hicrî 1067 (M. 1656) vak’aları arasında ve Köprülü Mehmed Paşanın sadâretinin başında İstanbula ulûfelerini almak için gelmiş kapukulu sipâhilerinin bir ayaklanmasını kaydederken, kapukulu sipâhilerinin İstanbulda kaldıkları müddetce Yenicami Hanı (Sultanahmed - At Meydanı Hanı) ile Elçi Hanında kaldıklarını söylüyor. Elçi Hanı için çok önemli bir kayıddır; XVII. yüz yıl ortasında gayri müslim yabancı elçilerin artık Çenberlitaşdaki Elçi Hanında ikaamet etmedikleri, adını muhâfaza eden bu hanın kapukulu sipâhilerine tahsis edildiği söylenebilir.