İstanbulda Süleymaniyede Yeniçeri Asker Ocağının “Ağakapusu” denilen mirî kumandanlık sarayında Yeniçeri Kâtibi Efendinin dâiresine verilen isimdir ki bu dâire asırlar boyunca diğer devlet dâirelerinde olduğu gibi birçok gençler yetişdiren bir mekteb olmuşdur. Yeniçeri Efendisi de denilen ocak kaleminin âmiri Yeniçeri Kâtibi, Yeniçerilerin künye kütük defterleri, kanun gereğince, bizzat kendi eliyle tutmaya mecbur idi; yapılacak tashihleri de kendi eliyle yapardı (B.: Ağakapusu) Ulûfe denilen yeniçeri maaşları peşin olarak üç ayda bir üç aylık olarak verilir; üçer aylık maaş defterleri Efendi Kapusunda yazılıp hazırlanırdı. Yeniçeri Ağasının bütün muhâberatı da Efendi Kapusundan çıkar, gelen resmî evrak ile gidenlerin sûretleri orada saklanırdı. Gerek bu muhâberat gerekse maaş işleri, mâlî hesablar için Yeniçeri Efendisinin (kâtibinin) maiyetinde şâkird denilen genç kâtiblerden mürekkeb bir büyük kalem vardı. Efendi Kapusundaki şâkirdlere, hem diğer devlet dâirelerinde olduğu gibi çeşidli yazılar (divanî, sülüs, nesih, rik’a gibi), hem de Defterdarlık Kapusunda olduğu gibi şikâyet yazısı ve rakamları (bir nevi şifre yazı ve rakam) öğretilirdi. Bu bakımdan Efendi Kapusu hem idârî, hem mâlî kayıdları tutmaya muktedir kâtibler yetişdiren bir kalem mektebi idi. Osman Nuri ERGİN