Türkiyede kundura boyacılığı işi geçen asır ortalarında, Tanzimat devrinde başlamışdır; hammallık gibi süflî hizmetlerden sayılan kundura boyacılığı bizde bulunmuş bir iş sahası mıdır, yoksa bize Kırım Harbi sırasında Avrupadan mı gelmişdir bilemeyiz, benim tahminim Kırım Harbinde İstanbul’a gelen müttefik orduları efradının kunduraları boyadıkları görülmüş, kundura boyacı ve boya cilâsı tedârik eden bir kimse de bu işi İstanbul sokaklarına bir geçin vâsıtası olarak getirmişdir. (B: Kundura boyacıları). İstanbuldaki ilk kundura boyacılarının Edirneden gelip yayıldıklarını duymuşdum; esnaf türküleri arasında Edirneli kundura boyacıları üzerine bir de meşhur türkü vardır, bestesi de pek güzeldir; bu türkünün İstanbulda çıkdığını da duymuşdum; türkü şudur: Çarşıdan aldım pirinci pirinci Edirnenin boyacısı birinci Aman da boyacı boyacı Cilâna vurgunum boyacı Fırçana vurgunum boyacı Boyacının elleri boyalı Benim yârim boyacı olmalı Aman da boyacı boyacı Cilâna vurgunum boyacı Fırçana vurgunum boyacı Boyacının boyası boyası Parıldıyor aynası aynası Aman aman yorgunum boyacı Cilâna da vurgunum boyacı Fırçana da vurgunum boyacı İstanbulun Edirneli kundura boyacıları için bir türkü daha vardır, onun da bestesi çok güzeldir, rast makaamında, vals edâsındadır: Aman Edirneli ah Edirneli...

Türkiyede kundura boyacılığı işi geçen asır ortalarında, Tanzimat devrinde başlamışdır; hammallık gibi süflî hizmetlerden sayılan kundura boyacılığı bizde bulunmuş bir iş sahası mıdır, yoksa bize Kırım Harbi sırasında Avrupadan mı gelmişdir bilemeyiz, benim tahminim Kırım Harbinde İstanbul’a gelen müttefik orduları efradının kunduraları boyadıkları görülmüş, kundura boyacı ve boya cilâsı tedârik eden bir kimse de bu işi İstanbul sokaklarına bir geçin vâsıtası olarak getirmişdir. (B: Kundura boyacıları). İstanbuldaki ilk kundura boyacılarının Edirneden gelip yayıldıklarını duymuşdum; esnaf türküleri arasında Edirneli kundura boyacıları üzerine bir de meşhur türkü vardır, bestesi de pek güzeldir; bu türkünün İstanbulda çıkdığını da duymuşdum; türkü şudur: Çarşıdan aldım pirinci pirinci Edirnenin boyacısı birinci Aman da boyacı boyacı Cilâna vurgunum boyacı Fırçana vurgunum boyacı Boyacının elleri boyalı Benim yârim boyacı olmalı Aman da boyacı boyacı Cilâna vurgunum boyacı Fırçana vurgunum boyacı Boyacının boyası boyası Parıldıyor aynası aynası Aman aman yorgunum boyacı Cilâna da vurgunum boyacı Fırçana da vurgunum boyacı İstanbulun Edirneli kundura boyacıları için bir türkü daha vardır, onun da bestesi çok güzeldir, rast makaamında, vals edâsındadır: Aman Edirneli ah Edirneli Yakdın ateşlere geldin geleli Sarıp da aşk ile o ince beli Seni doya doya sevip öpmeli Şimdi İstanbulun boyacıları Edirne şehrinin seçme güzeli Gözleri kudretten sürmeli güzel Levendâne kesim endam müheykel Gaayetle biçimli ayak ile el Gümrah kâkülünü savurur tel tel Şimdi İstanbulun boyacıları Edirne şehrinin seçme güzeli Ceviz sandığına koyamam ayak Cümlesi baş tâcı olmaya elyak Gönül yâresine merhemi tiryak Kundakla boyacım İstanbulu yak Şimdi İstanbulun boyacıları Edirne şehrinin seçme güzeli Alımlı çalımlı topuklu çapkın Türlü işve cilve ne yapsan hakkın Şöyle nazlı nazlı sokul gel yakın Rindan meclisidir sıkılma sakın Şimdi İstanbulun boyacıları Edirne şehrinin seçme güzeli Edirne dört konak yoldur güzelim Seçme güzelleri yola güzelim Boyalı ellerden nakış sezelim Gelin İstanbulu gelin gezelim Şimdi İstanbul boyacıları Edine şehrinin seçme güzeli Bu türkülerle medhedilen İstanbulun Edirneli kundura boyacıları, Edirnenin yine çok meşhur olan çingenesinin esmer güzel tâze civanları olsa gerekdir. 1900 - 1905 arasında Eminönü Meydanında köprübaşında yıkılan Vâlide Hanın kapusunda durur pos bıyıklı, iri yarı, yaşı altmışın üstünde bir çingene kundura boyacısı vardı, perçemli İbo diye meşhurdu: “Bu işi Edirneden İstanbula biz getirdik, İstanbul uşakları boyacılığı bizden görmüş öğrenmişdir” der idi. Hacışeyhoğlu Ahmed Kemal “Edirnenin Boyacıları” (Nota Sâdi Yâver Atamandan) Edirneli Sülo (Karikatür: Necmi Riza, Akbaba Mecmuası)