Edirnekapusu dışında, 1934 Belediye Şehir Rehberine göre Edirnekapusundan Eğrikapuya doğru inen Savaklar Caddesi üzerinde, kale duvarının dış yüzüne yamanarak yapılmış büyükçe ahşab bir salhâne idi. İstanbul kasablarının eti burada ve Yedikule Salhânelerinde kesilen koyun ve sığırlarla temin edilirdi. Hepsi mîrî salhâneler olub kesicileri acemi oğlanları arasından seçilirdi, bu acemi oğlanları da salhânenin bekâr odalarında barındırılırdı. 1826 da Yeniçeri Ocağının kaldırılmasından sonra Yedikule salhâneleri ile Edirnekapusu Salhanesi şahıs mülkiyetine geçdi; Edirnekapusu Salhânesinin aynı kale duvarı boyunda ve Eğrikapu yakınında bir de Tabakhânesi vardı. Köhnedikce tâmir edilerek mimârî sîmâsı çok değişmiş olan son binâ 1943 - 1944 arasında duruyordu; ve bekâr odaları olarak kullanılmakda idi; 1945 den sonra yıkılmış, kaldırılmışdır. Bibl.: Ahmed Refik, Sokullu; Kâhya İsmail, Not.