Hicrî 1297 (milâdî 1879 - 1880) de Drağmanda Kaya Bostanı diye anılan meşhur bostanda bir şehbaz mürâhik arnavud yanaşma idi ki güzelliği İstanbulun külhânî meşreb şâirleri ve kalender rindleri arasında şöhret olmuşdu; beyaz abadan kesilmiş arnavud esvabı ve başında ak keçeden arnavud külâhı ile dolaşır, o tarihlerde 18 - 19 yaşlarında bir bıçkındı. Ortasında büyük bir havuzu bulunan Kaya Dostanı efendiden kimselerin toplanıp edîbâne hakîmâne iyşü işret ettikleri yerlerdendi, ki o meclislerde bu genç ve dilber yanaşma da sâkîlik ederdi. O yaşa gelinceye kadar ayaklarına çorab giymemiş olan delikanlıya “Çorabsız” lakabını bostanın müdâvimlerinden olan Muallim Nacinin yârânından Şeyh Vasfî takmış, yanaşma öğlanın asıl adı unutulmuşdur; esmer, kara kaşlı kara gözlü, arnavudlar arasında ender görülen tiplerden olan Çorabsızın babası kendi rivâyetine göre bir Cezâyirli imiş, ki Üsküdarlı halk şâiri Tophâne ketebesinden Âşık Râzi de Çorabsıza “Kara at”, “Yağız” mânâsında “Edhem” adını koymuşdu. Bostanın yanında Drağman Çeşmesi Yokuşunda Gedikler Kâtibi Bekir Efendinin konağı varmış, Bekir Efendi ölmüş, otuz yaşlarında bir tâze olan dul zevcesi konağın penceresinden bostanı dürbin ile seyrederken genç, gürbüz ve güzel yanaşmayı görmüş, sevmiş ve arabaya bir kılavuz kadın koymuş, Çorabs...

Hicrî 1297 (milâdî 1879 - 1880) de Drağmanda Kaya Bostanı diye anılan meşhur bostanda bir şehbaz mürâhik arnavud yanaşma idi ki güzelliği İstanbulun külhânî meşreb şâirleri ve kalender rindleri arasında şöhret olmuşdu; beyaz abadan kesilmiş arnavud esvabı ve başında ak keçeden arnavud külâhı ile dolaşır, o tarihlerde 18 - 19 yaşlarında bir bıçkındı. Ortasında büyük bir havuzu bulunan Kaya Dostanı efendiden kimselerin toplanıp edîbâne hakîmâne iyşü işret ettikleri yerlerdendi, ki o meclislerde bu genç ve dilber yanaşma da sâkîlik ederdi. O yaşa gelinceye kadar ayaklarına çorab giymemiş olan delikanlıya “Çorabsız” lakabını bostanın müdâvimlerinden olan Muallim Nacinin yârânından Şeyh Vasfî takmış, yanaşma öğlanın asıl adı unutulmuşdur; esmer, kara kaşlı kara gözlü, arnavudlar arasında ender görülen tiplerden olan Çorabsızın babası kendi rivâyetine göre bir Cezâyirli imiş, ki Üsküdarlı halk şâiri Tophâne ketebesinden Âşık Râzi de Çorabsıza “Kara at”, “Yağız” mânâsında “Edhem” adını koymuşdu. Bostanın yanında Drağman Çeşmesi Yokuşunda Gedikler Kâtibi Bekir Efendinin konağı varmış, Bekir Efendi ölmüş, otuz yaşlarında bir tâze olan dul zevcesi konağın penceresinden bostanı dürbin ile seyrederken genç, gürbüz ve güzel yanaşmayı görmüş, sevmiş ve arabaya bir kılavuz kadın koymuş, Çorabsız Edhem kandırılıp konağa getirilmiş, imam efendiye de haber salınarak, şâhidler, vekiller de hazır, hemen nikâh kıyılmış, şehbaz yanaşma helâlinden dul hanımın kocası olup konağa yerleşmiş ise de etrâfın dedikodusundan rahat edemeyeceklerini bilen hanım hazırlığını da yapmış, oğlanı câmehâbına aldığı gecenin ertesi günü Drağmandan Libâdede veya Çamlıcadaki bir köşke kaçmışlar. Âşık Râzinin aşağıdaki manzûmesi bu vak’a üzerine yazılmışdır: Çorabsızı bildin mi? Yanık yürek merhemi Veznei muhabbetin Odur altın dirhemi Hâki pâki Elbesan Mat mıdır, ya Debre mi Yanaşmadır bostanda Kalenderin hemdemi Çimer iken havuzda Gör mukaşşer bâdemi Topuk nümâyişi var Deli ider âdemi Kaşlarıyla çatışır Karaoğlan perçemi Haydud nigâhı anın Talanda virânemi Pençe atlar sîneme Timar içün yâremi Koynunda gezdirirken Tasvirimle nâmemi Bir nigârı nâzenin Kandırmış mehpâremi Çorapsız şehbazımla Açdı kahbe âremi Sonra alub kaçırdı Aşk cambazı Edhemi Elde kaldı solukca Bir tasviri mübhemi * Gitti elden Çorapsız Boş lafa kulak asma Tarih oldu vak’aya “Oğlanı çaldı yosma” 1297 (1879 - 1880) * Üçlerden üç nefer dizin Olurlar beytin canbazı Tarihidir Çorapsızın “Karı kaçırdı şehbazı” 964 + 333 = 1297 (1880) Vâsıf HİÇ Çorabsız Edhem (Resim: S. Bozcalı)