GÖVSA (İbrahim Alâeddin) – Şâir ve yazar ve pedagoji öğretmeni ;1889 da İstanbulda doğdu, son vazifesi Trabzon Vilâyeti mektubculuğu olan Filibelizâde Mustafa Âsım Efendinin oğludur; İstanbulda özel Şemsülmearif ilk okulunda, İstanbulda Vefâ ve Trabzon idâdilerinde okudu,1910 da İstanbulda Hukuk Mektebini bitirdi, kısa bir süre adliyede zabıt kâtibliği yaptı, 1911 de bir imtihan kazanarak Trabzon Sultanisi edebiyat muallumliğine tayin edildi. 1913 de yine bir imtihan kazanarak devlet hesabına İsviçreye psikoloji ve pedâgoji tahsili için gönderildi, orada Cenevre Üniversitesinin psikoloji bölümünden ve Jean Jacques Rousseau Pedagoji Enstitüsünden diploma aldı, 1916 da Türkiyeye dönerek İstanbul Dârülmuallimini (Erkek Öğretmen Okulu) psikoloji ve pedagoji muallimliğine tayin edildi, aynı okulda üç yıl kadar da müdürlük yapdı.Maarif Vekâleti Tâlim ve Terbiye Dâiresi azâlığına tayin edildi,1927 de Cumhuriyet Halk Partisi adıyı olarak Sivas mebus seçildi. İki devre mebusluk yapdıkdan sonra 1935 de Maarif Vekâleti müfettişi oldu. 1936 da yine aynı partinin adıy olarak İstanbul milletveki oldu ve 1946 seçimlerine kadar iki devre daha mebusl meclisde kaldı. Millet vekili iken 1941 de “İnönü Ansiklopedisi”nin (sonra Türk Ansiklopedisi) yayın hazırlığı işlerinde çalışdı, ve ansiklopedinin ...

GÖVSA (İbrahim Alâeddin) – Şâir ve yazar ve pedagoji öğretmeni ;1889 da İstanbulda doğdu, son vazifesi Trabzon Vilâyeti mektubculuğu olan Filibelizâde Mustafa Âsım Efendinin oğludur; İstanbulda özel Şemsülmearif ilk okulunda, İstanbulda Vefâ ve Trabzon idâdilerinde okudu,1910 da İstanbulda Hukuk Mektebini bitirdi, kısa bir süre adliyede zabıt kâtibliği yaptı, 1911 de bir imtihan kazanarak Trabzon Sultanisi edebiyat muallumliğine tayin edildi. 1913 de yine bir imtihan kazanarak devlet hesabına İsviçreye psikoloji ve pedâgoji tahsili için gönderildi, orada Cenevre Üniversitesinin psikoloji bölümünden ve Jean Jacques Rousseau Pedagoji Enstitüsünden diploma aldı, 1916 da Türkiyeye dönerek İstanbul Dârülmuallimini (Erkek Öğretmen Okulu) psikoloji ve pedagoji muallimliğine tayin edildi, aynı okulda üç yıl kadar da müdürlük yapdı.Maarif Vekâleti Tâlim ve Terbiye Dâiresi azâlığına tayin edildi,1927 de Cumhuriyet Halk Partisi adıyı olarak Sivas mebus seçildi. İki devre mebusluk yapdıkdan sonra 1935 de Maarif Vekâleti müfettişi oldu. 1936 da yine aynı partinin adıy olarak İstanbul milletveki oldu ve 1946 seçimlerine kadar iki devre daha mebusl meclisde kaldı. Millet vekili iken 1941 de “İnönü Ansiklopedisi”nin (sonra Türk Ansiklopedisi) yayın hazırlığı işlerinde çalışdı, ve ansiklopedinin genel sekreterliğine getirildi, ve o vazifeden 1945 de ayrılarak 1946 da Ziraat Bankası idâre meclisi âzalığına tâyin edildi, o vazifede iken 1949 da Ankarada vefat etti. İbnülemin Mahmud Kemal İnal “Son Asır Türk Şirleri” isimli eserinde İbrahim Alâeddin Gövsa için :“ İlminden memleketini müstefid etmeye çalışmış kemal erbabındandır.Nâzik, kadir bilir, hayırhak bir zâttir” diyor. Edebiyatımızda Fecri Âtî nesline,mektebine mensub idi, fakat o mektebin kurucusu yerinde simâlarla anlaşamamış,ayrılmışdı. Çalışmalarını edebiyat yolunda bırakmayarak psikoloji, pedagoji alanlarında ve bilhassa Ansiklopedi ve Biyografı konularında pek çok emek verdi. Şâir olarak önceleri çocuk şiirleri yazmışdı ,ki o şiirlerinde de hâkim vasfı bir pedagoji öğretmenliğidir. Yaşadığı devrin tesiri altında, Balkan Harbi ,Birinci Cihan Harbi, Milli Mücâde ,kurtuluş harbi yıllarında hamâsî, kahramanlık şiirleri yazdı. Çanakkale Müdafaasının kahramanlığı yakından görüb duyurmaları için oraya gönderilen edebi heyet arasında bulundu. “Kıvılcım” takma adı adı ile mizâhî şiirler yazdı.Atatürkün ölümünde yazdığı “Tavaf” başlıklı manzume şiir yolunda son eseri oldu, şu kıt’a o manzumesindendir : Bir meş’aleydi, neş’esi her bezme nur olur ; Bir hârikaydı benliği bir mülkü doldurur. Cismiyle pek güzeldi ve rûhuyla devdi O ; Bir yıldırımdı, bir mütekâsif alevdi O. Türk Ansiklopedisi onun için :“Genclik psikolojisi ve pedagojisinda küçümsenmeyecek hizmetler yapmışdır” diyor. yapmışdır. Fakat onun ilmî yönden en çok hizmet ettiği sahalar biyografi ve ansiklopedidir ;ancak bir heyet tarafından yapılabilecek çalışmaları tek başına yürütmüşdür”diyor. Adı ve hâtırası her zaman büyük hürmetle anılacak adamdır Kitab hâlinde yayınlanmış başlıca eserleri :“Çocuk Şiirleri” (1911); “Güftü gû ” (şiirler ,1912); “İlk Genclik Hakkında Ruhiyat ve Terbiye Tedkikleri” (1921); “Bediî Terbiye” (1925); “Çanakkale İzleri” (şiirler ,1926); “Şen Yazılar” (mizâhî yazılar,1927); “Çocuk Kalbi” (Edmondo de Amicis’den terceme, aslının adı “Cuore”,1925); “Çocuk Ruhu” (muallim mektebleri için,1926 için,1926); “Ruhiyat ve Terbiye” (1929); “Süleyman Nazif” (1933); “Meşhur Adamlar” (4 cild, 1933-1938) ;“Kâşifler ve Mûcidler”(1939); “Elli Türk Büyüğü” (1940); “Acılar” (şiirler ve nesirler,1941); “Türk Meşhurları Ansiklopedisi” (1945-1946) ; “Resimli Yeni Lugat ve Ansiklopedi” (1947-1947, Lâkerda maddesine kadar). Türk Meşhurları Ansiklopedisi bu İstanbul Ansiklopedisinin kaynakları arasındadır, önemli tashihlerle yeniden basılması gereken mühim eserlerdendir. İbrahim Alâeddin Gövsa’nın aşağıdaki mısralarını hamaâsî şiir diline örnek olarak alıyoruz ;Çanakkalede ağır yaralı bir neferin tasviridir : .................................................. Çok söylemez, fakat o saf gözleri Ruhundaki derinliği anlatır, Orda harbi, intikaamı, zaferi ; Orda köyü, evi, aşkı.. Âh o gözler, bütün hicran, kan dolu – Nerelisin hemşerim ? – Konyalu ! (1915,mayıs) Bibl.: Türk Ansiklopedisi ;M.K.İnal, Son Asır Türk Şâirleri .