Onyedinci asrın ikinci yarısında ve onsekizinci asır başlarında yaşamış bir hattat ve şâir; aslı Şirvanlı olub çağdaşları arasında “Acem Bekir Efendi” diye anılırdı; çeşidli hüner ve mârifet sahibi idi. Sülüs ve nesih yazıyı memleketinde öğrenmiş, sonra Mısıra giderek medrese tahsili görmüş, edebiyat ile meşgul olmuş, oradan İstanbula gelerek sadırâzam Köprülüzâde Fâzıl Ahmed Paşaya intisab etmiş, o büyük ilim ve irfan ocağı kapuda asrın büyük hattatlarından Derviş Alidan tekrar yazı meşk ederek yazılarına imzâ atma iznini almışdı. Devlet ricâli arasına yükselmiş, yedi defa Reisülküttüblık (Hariciye Bakanlığı yapmışdır); hattâ bir defa Tersâneye intisab ederek çekdiri beyliği kadırga kaptanlığı yapmışdı. Nevruz Kadın isminde bir saraylı ile evlenmişdi; hicrî 1135 (M. 1722 - 1723) de vefat etti, kabri Kirazlı Mescid civârında zevcesinin hayır eseri mektebin karşısındaki mezarlıkda idi, kabir taşı kitâbesinin tarih mısraı şudur: Ola bu Bekir Efendinin mekânı cennet Bibl: Müstakimzâde, Tuhfe-i Hattâtin