Ebeliğin bir hekimlik kolu olmasından önce eski ebelerin gebe kadınları doğurtur iken oturtdukları iskemle, arkalıklı ve oturulan yerinin ortası delik bir iskemle idi; ebe kadınlar bir doğuma giderken iskemlelerini de götürürlerdi; gidecekleri bir kibar konağı ise ebe kadının iskemlesini o konağın uşaklarından biri taşırdı; halk tabakasından bir kadının doğumu için çağırıldıkları zaman ebenin iskemlesini o âilenin şehbaz delikanlıları götürürdü. (B.: Ebe kadın vak’ası).