Zamanımızın ünlü tanbûrîlerinden, ihyâ edilen Mehter Takımının ritmik mehter yürüyüşünün mûcidi, gün görmüş sanatkâr bir İstanbullu sohbet ve meclis adamı, kısa bir süre bu İstanbul Ansiklopedisine kalemi ile yardımda bulunmuş dost bir sîmâ; 1898 de İstanbulda Sarıyerde doğdu, babası uzun zaman İstanbul Askerî Mahbushâne müdürlüğünde bulunmuş ve bu vazifede iken 1911 de emekliye ayrılmış binbaşı İsmail Hakkı Beydir, Annesi Rumelihisarlı Ülker Hanımdır. Bağçe kapusunda Hamidiye İbtidâisinde, Yerebatan Rüşdiyesinde, Vefâ Îdâdisinde okudu, îdâdi talebesi ve 18 yaşında iken Birinci Cihan Harbi içinde 1916 da ihtiyat zâbit olarak askere alındı ve altı aylık bir tâlimden sonra Irak Cebhesine sevk edildi, Kût El-Amâre muhârebeleri ve muhâsarasında bulundu, bu şehrin İngilizler elinden istirdâdında esir edilen General Charles Townshend’in İstanbula sevkinde muhâfızlarından biri olarak İstanbula geldi, ve İstanbulda Efrad ve Zâbitan Âile Erzak Komisyonunda görevlendirildi; 1918 mütârekesine kadar bu komisyonda çalışarak terhis edildi, ve hemen bir tanbûrî olarak Dârülfeyzi mûsikî topluluğuna katıldı. Musikiye incizâbi ve tanbura hevesi çocukluk çağında başlamışdı, sünnet düğününde hediye olarak gelen bir gramofon ile Tanbûrî Cemilin bir kaç plağı Hüseyin Fahriye o geniş âlemin kapusunu aç...

Zamanımızın ünlü tanbûrîlerinden, ihyâ edilen Mehter Takımının ritmik mehter yürüyüşünün mûcidi, gün görmüş sanatkâr bir İstanbullu sohbet ve meclis adamı, kısa bir süre bu İstanbul Ansiklopedisine kalemi ile yardımda bulunmuş dost bir sîmâ; 1898 de İstanbulda Sarıyerde doğdu, babası uzun zaman İstanbul Askerî Mahbushâne müdürlüğünde bulunmuş ve bu vazifede iken 1911 de emekliye ayrılmış binbaşı İsmail Hakkı Beydir, Annesi Rumelihisarlı Ülker Hanımdır. Bağçe kapusunda Hamidiye İbtidâisinde, Yerebatan Rüşdiyesinde, Vefâ Îdâdisinde okudu, îdâdi talebesi ve 18 yaşında iken Birinci Cihan Harbi içinde 1916 da ihtiyat zâbit olarak askere alındı ve altı aylık bir tâlimden sonra Irak Cebhesine sevk edildi, Kût El-Amâre muhârebeleri ve muhâsarasında bulundu, bu şehrin İngilizler elinden istirdâdında esir edilen General Charles Townshend’in İstanbula sevkinde muhâfızlarından biri olarak İstanbula geldi, ve İstanbulda Efrad ve Zâbitan Âile Erzak Komisyonunda görevlendirildi; 1918 mütârekesine kadar bu komisyonda çalışarak terhis edildi, ve hemen bir tanbûrî olarak Dârülfeyzi mûsikî topluluğuna katıldı. Musikiye incizâbi ve tanbura hevesi çocukluk çağında başlamışdı, sünnet düğününde hediye olarak gelen bir gramofon ile Tanbûrî Cemilin bir kaç plağı Hüseyin Fahriye o geniş âlemin kapusunu açmışdı; rüşdiye talebesi iken Tanbûrî Hikmet Beyden ilk tanbur derslerini almış, îdâdi de iken ikinci saz hocası da emekli süvâri binbaşılarından ressam ve tanbûrî Tahsin Bey olmuşdu. Bir sâzende olarak piyasa hayatına 1920 - 1921 arasında 22 yaşında iken Kuşdilinde Hamdi Beyin Gazinosunda çalan ve Kemâni Memduh Beyin idâresinde bulunan saz takımında atıldı. O tarihden bu yana ömrü o âlemin içinde geçmekdedir; çalışdığı yerlerin başında Kristal, Panorama, Küçük Çiftlik Parkı, Tepebaşı ve Cumhuriyet Gazinoları gelmektedir, 1964 de de Kazablankada bulunuyordu. Sâzendeliği gece işi olmuşdur, memuriyetleri de vardır, 1918 den 1953 yılına kadar otuzbeş yıl Eyyubda ve sonra Sirkecide Askerî Levâzım Gayrî Mâmul Anbarlarında bulunmuşdur; 1953 de İstanbul fethi 500. yılı hazırlıkları arasında Mehter Takımını ihyâ eden General Şükrü Kanatlı, törenin yapılmasından onbeş gün evvel Hüseyin Fahri Düngeleni bu takıma musiki öğretmeni olarak tâyin etmiş, ve sanatkâr, bir yandan seçilmiş neferlere saz ve tegannî öğretmiş, bir yandan da o günlerden beri tatbik edilegelen ritmik mehter yürüyüşünü îcad etmişdir; kendisi gösterilerde, takımın başında eski kıyâfet ile elinde hocalık alâmeti bir tuğ taşıyarak bulunudu. Mehter hocalığından 1955 - 1956 arasında gücenik olarak ayrıldı. 1926 da Burdur telgrafhânesi müdürlüğünde bulunmuş bir zâtın kızı Bahriye Hanımla evlenmişdir. Bu hanım, sanatkârın acı ve tatlı günlerinin kırk yıllık şefkatli hayat arkadışıdır; evlâdları olmamışdır. Fahri Düngelen 1,78 boyunda, güzel yüzlü, tatlı dilli, hatır sayar, vefâ bilir, rind meşreb adamdır; bâdeye iltifat eder, hattâ onu pek sever, ve sigara tiryâkisidir; bağçıvan denilecek kadar çiçek meraklısı, balıkcı denilecek kadar hünerli olta balıkcısıdır. Bu satırların yazıldığı sırada Kadıköyünde Cevizlikde Halil Edhem Sokağında kendi milki olan evde oturmakda idi. Fahri Düngelen (Resim: S. Bozcalı)