İsim arabcadır; “Mısırda İskenderiye meliki Mukavkes’in Peygamberimiz Hz. Muhammed’e hediye olarak gönderdiği kır esterin (katırın) adı.” (Türk Lügatı) İstanbul civârında Karaburun ile Terkos Gölü arasında işleyen dar hatlı tirenin - dekovilin 1893 den bu yana hiç ârızasız işleyen lokomotifine o civar halkı bu adı takmışdır. Aşağıdaki satırları 13 eylül 1962 tarihli Hürriyet Gazetesinden alıyoruz: “Trenle ilgili mütehassıslarının belirttiklerine göre, dünyanın en küçük, en yaşlı, en az personeli ve en az sefer yapan treni, halen her gün Karadeniz sahilindeki Karaburun ile Terkos Gölü arasında çalışmaktadır. “1893 yılından bu yana, Karaburun - Terkos Gölü arasındaki 30 kilometrelik dar hattın üzerinde, hiç ârıza yapmadan çalışıp duran bu 69 yaşındaki minyatür trenin, Demiryolları Arşivlerinde bile siciline ve resmine rastlanamıyan, ufacık, bir lokomotifi vardır. Kendisine raptedilen yanları açık, üstü otlarla kaplı ve 15 yolcu taşıyabilen 2 adet vagoneti, saatte 40 kilometre süratle çeken lokomotife, civar halkı “Düldül” adını vermiştir. Yalnız 1 kişilik makinisti ve bakıcısı tarafından çalıştırılan tren, her sabah Karaburunda oturan Terkos Gölü İşletmesinin işçi ve memurlarını alıp, iş yerine getirmekte, akşamları da Karaburun’a götürmektedir. Tatil günlerinde ise, civara piknik ...

İsim arabcadır; “Mısırda İskenderiye meliki Mukavkes’in Peygamberimiz Hz. Muhammed’e hediye olarak gönderdiği kır esterin (katırın) adı.” (Türk Lügatı) İstanbul civârında Karaburun ile Terkos Gölü arasında işleyen dar hatlı tirenin - dekovilin 1893 den bu yana hiç ârızasız işleyen lokomotifine o civar halkı bu adı takmışdır. Aşağıdaki satırları 13 eylül 1962 tarihli Hürriyet Gazetesinden alıyoruz: “Trenle ilgili mütehassıslarının belirttiklerine göre, dünyanın en küçük, en yaşlı, en az personeli ve en az sefer yapan treni, halen her gün Karadeniz sahilindeki Karaburun ile Terkos Gölü arasında çalışmaktadır. “1893 yılından bu yana, Karaburun - Terkos Gölü arasındaki 30 kilometrelik dar hattın üzerinde, hiç ârıza yapmadan çalışıp duran bu 69 yaşındaki minyatür trenin, Demiryolları Arşivlerinde bile siciline ve resmine rastlanamıyan, ufacık, bir lokomotifi vardır. Kendisine raptedilen yanları açık, üstü otlarla kaplı ve 15 yolcu taşıyabilen 2 adet vagoneti, saatte 40 kilometre süratle çeken lokomotife, civar halkı “Düldül” adını vermiştir. Yalnız 1 kişilik makinisti ve bakıcısı tarafından çalıştırılan tren, her sabah Karaburunda oturan Terkos Gölü İşletmesinin işçi ve memurlarını alıp, iş yerine getirmekte, akşamları da Karaburun’a götürmektedir. Tatil günlerinde ise, civara piknik için gelenleri, Sular İdâresinin cemilesi olarak ücretsiz taşımaktadır. “6 tekerlekli olan ve ancak 300 kilo kömür alabilen 18 numaralı lokomotif, çalıştığı dar hat üzerinde havalinin vazgeçilemez bir süsü olarak oflaya - puflaya günlük hayatına devam etmektedir” (Hürriyet.). Bu şirin lokomotifin ve tirenin şu satırların yazıldığı sıradaki durumu tesbit edilemedi.