“Pek ince beyaz bez, sarıklık bez” (Türk Lugatı); Günlük hayatda çok çeşidli yerde kullanıla gelmişdir; bu arada en önemli hizmeti tabâbette, cerrâhîde görür, yara bezleri, sargı bezleri dülbendden yapılır. Sık ve seyrek dokunuşuna, keten ve pamuk ipliğinden oluşuna göre çeşidleri vardır. Eski Türk giyim kuşamında da sarıklık en makbul bez olmuşdur; değirmi kesilen parçaları üzerine yazma usulû ile nakışlar basılarak kadınlara baş yemenileri, namaz bezleri yapılmışdır. Evliya Çelebi dülbendci esnafı için: “Pirleri Peygamberimizdir, kendileri de bir zamanlar beyaz destar sarmışlardır” diyor. Onaltıncı asır şâirlerinden Nihânî, medrese ulemâsının alâmeti fârikası ilim faziletleri yerine başlarında dülbend sarıklar ile sırtlarındaki cübbeler olduğunu söyliyerek şu hicviyeyi yazmışdır: Sofuluk tâc ile abâ oldu Hayf kim mârifet hebâ oldu Dânişü fadlı ehli ilm olanın Kaba dülbend ile kabâ oldu