Halk ağzı deyim, “Kabahatli, suçlu durumda konuşamamak, haklı ittihamlar karşısında susmak; aşırı hayranlık ve âşıklık hâlinde dili tutulup konuşamamak” karşılğında kullanılır; misâller: — Polislik gösteriş, kalıp değil, yürek ister.. işte bizim komiser Çiroz Hayri Bey, üflesen uçacak ama Kalyoncu kolluğunun her gece nâraları gök yüzünü tutan ejder gibi kabadayıları dut yemiş bülbüle döndürdü. *Bir fabrikatörün garib işçi kızlardan birini iğfâl davası üzerine konuşulur: — Herifde bir afur azamet, namusundan haysiyetten, şerefden bahsederek şantajdır diye bar bar bağırdı, fakat kendi adamlarından tam yirmi şahid dinlendikden ve kız da Beyfendinin iç çamaşırlarını târif ederek vücudunun görünmez iki yerinde iki nişanını söyledikden sonra dut yemiş bülbüle döndü.. *Bir âşık anlatır: — Neler söyleyeceğim, neler anlatacağım.. fakat karşılaşınca dut yemiş bülbüle dönüyorum!..