1918 mütârekesi yıllarında bir gün aziz rüfekânızdan Yaşar Sâdi Beyle birlikde Defterdar İskelesinden iki çifte kayığına bindiğimiz halk şâiri İnebolulu bir kayıkcı; memleketinde âilesi Dutipekoğullar diye anılırmış, kısaltmış, kendisine mahlas yapmış, asıl adını sorduğumda : “Karada râhi aşkde yalın ayak taban deptik, şimdi de deryâyı aşkda yalın ayak kürek çalarız. Âşıkın adı olur mu beyim, bize isim değil cemâl ile kemâl, muhabbet ile sâdıkaane ülfet lâzım, şu yamağının adını bilmem inan bana, Tokatlı der geçerim” dedi. Elli yaşlarında, top sakallı, sakalı kırçıl, uzun boylu güçlü kuvvetli, güler yüzlü melih bir sîmâya sâhib rind bir adamdı; Tokatlı dediği yamağı kaşlı gözlü, erkek güzeli bir delikanlı idi. Yolda şiir ile meşğul olduğumuzu anladı; açıldı, rahat konuşdu : “Sizin âsârınız yanında bizimkiler güle sümbüle nisbet kuşburnu ile çiğdemdir” dedi. Defterinden şu manzûmesini bütün halk şâirlerinde görülen türlü nâzına katlanarak aldık; hattâ silâhdarağaya kadar uzandığımız o günün akşamı kayıkcı âşık ile hamlacı yamağına Balatda bir meyhâne mükellef bir ziyâfet verin manzumeyi o içki sofrasında istinsah ettiğimiz düşünür isek satın aldık diyebilirim. KAYICI DESTANI 1. Evler dükkânlar kat kat Hasköy karşısı Balat Yalnızlık cana yitti Bir güzeli al da yat 2. Meskenim o...

1918 mütârekesi yıllarında bir gün aziz rüfekânızdan Yaşar Sâdi Beyle birlikde Defterdar İskelesinden iki çifte kayığına bindiğimiz halk şâiri İnebolulu bir kayıkcı; memleketinde âilesi Dutipekoğullar diye anılırmış, kısaltmış, kendisine mahlas yapmış, asıl adını sorduğumda : “Karada râhi aşkde yalın ayak taban deptik, şimdi de deryâyı aşkda yalın ayak kürek çalarız. Âşıkın adı olur mu beyim, bize isim değil cemâl ile kemâl, muhabbet ile sâdıkaane ülfet lâzım, şu yamağının adını bilmem inan bana, Tokatlı der geçerim” dedi. Elli yaşlarında, top sakallı, sakalı kırçıl, uzun boylu güçlü kuvvetli, güler yüzlü melih bir sîmâya sâhib rind bir adamdı; Tokatlı dediği yamağı kaşlı gözlü, erkek güzeli bir delikanlı idi. Yolda şiir ile meşğul olduğumuzu anladı; açıldı, rahat konuşdu : “Sizin âsârınız yanında bizimkiler güle sümbüle nisbet kuşburnu ile çiğdemdir” dedi. Defterinden şu manzûmesini bütün halk şâirlerinde görülen türlü nâzına katlanarak aldık; hattâ silâhdarağaya kadar uzandığımız o günün akşamı kayıkcı âşık ile hamlacı yamağına Balatda bir meyhâne mükellef bir ziyâfet verin manzumeyi o içki sofrasında istinsah ettiğimiz düşünür isek satın aldık diyebilirim. KAYICI DESTANI 1. Evler dükkânlar kat kat Hasköy karşısı Balat Yalnızlık cana yitti Bir güzeli al da yat 2. Meskenim olmuş kayık Kâh sarhoşum kâh ayık Fesi kaş üstüne yık Zevkimce sürdüm hayat 3. Her gülün bir hâri var Herkesin bir yâri var Sev dilberi sen de var Çıkar acıyı kat kat 4. Seçem bir şahinbaşı Olsun onsekiz yaşı O sana can yoldaşı Sen ona siper kanat 5. Yorgan döşek çul çaput Olsa da yâri hoş tut Tap ona misâli put Göster hüner zanaat 6. Eyyub Defterdar Yemiş Kürek çalmak zorca iş Kayıkcılık ne imiş İnce tarafın anlat 7. Bey paşa it serseri Binbir çeşid müşteri Görsünler ol dilberi Akıllarını oynat 8. Adım Âşık Dutipek İhsan eyledi Felek Bir yârim var civelek Vatanı olmuş Tokat 9. İstanbulun denizi Besliyor ikimizi Hünkâr kıskanır bizi Dünyâyı bir pula sat Bu rind kayıkcıya yıllarca sonra, 1941 senesinde R. E. Koçu ile birlikde Galata Balıkpazarında bir şarabhânede rastladık. Gayetle çökmüş, pek perişan bir halde idi, bir hâneberduş, “âdembaba” kılığında idi. Asıl adının Mustafa olduğunu o akşam öğrendik. Tokatlısını sordum, irticâlen şu iki kıt,a ile cevab verdi : Beyim deşme yâremi Sorma ciğerpâremi Şarâbı erguvan diye İçsem helâldir demi Nankör çıkdı o çapkın Ne hâle düşdüm bakın Onun için zındanda Yattım beş yıla yakın Mâcerasını anlatmadı, biz de deşilen yâresini kanatmadık. Sefâletin girdâbında ayağını sürüyerek daha ne kadar yaşadığını bilemeyiz. Fakat, o yalın ayaklı yarım pabuçlu kayıkçı parçasının avâmî basit mazmunlar ile de olsa ağzındaki temiz türkçe, artık emsâlinin ağzında değil, kâtib ağzında yokdur. İhsan HAMAMÎOĞLU