İstanbulda dut, manav dükkânına pek ender olarak düşen bir meyvadır; mevsiminde ve ancak 1 - 1,5 ay kadar süren kısa bir zaman içinde, haziran ayı başından temmuzun ortalarına kadar seyyar satıcılar tarafından satılır; yakın zamana kadar dut satıcılar İstanbul halkının ayak takımı arasından çıkardı, hemen hepsi başlarında tabla - işportalarla yalın ayak, pırpırı kıyâfet dolaşırlardı, ve çoğu semtlerinin yangın tulumbası sandığında kayıdlı tulumbacılardı. Son zamanlarda o şehir uşaklarının yerini Anadoludan gelmiş bekâr uşakları, bilhassa Çerkeşliler almışdır; ve bu yeni dut satıcıları başda taşınır tabla - işportalı tek satıcı olarak değil, bir teskere - işporta ile iki kişi olarak dolaşmaya başlamışlardır. Dut, bağçe sahiblerinden ağaç hesabı ile satın alınır; zamanımıza göre ortak iki dut satıcısı 15 - 20 ağaç mahsulü satın alırlar, bu ağaçları ya bir dutlukta toplu olarak bulurlar, yahud muhtelif bağçelerden 4 - 5 ağaç olarak alırlar. 100 - 120 kilo arasında meyva veren büyükce bir dut ağacı 1965 - 1966 yıllarında 50 liraya satın alınabiliyordu, ve dutun kilosu halka 2-2,5 liraya satılıyordu, bir ağaç ortalama 100 kilo mahsul üzerinden satıcısına 1 - 1,5 ay içinde 150 lira, 20 ağaç da 3000 kâr temin etmekdedir ki o diyar garibi iki bekâr uşağı için tatlı kazancdır. Bu satıcıla...

İstanbulda dut, manav dükkânına pek ender olarak düşen bir meyvadır; mevsiminde ve ancak 1 - 1,5 ay kadar süren kısa bir zaman içinde, haziran ayı başından temmuzun ortalarına kadar seyyar satıcılar tarafından satılır; yakın zamana kadar dut satıcılar İstanbul halkının ayak takımı arasından çıkardı, hemen hepsi başlarında tabla - işportalarla yalın ayak, pırpırı kıyâfet dolaşırlardı, ve çoğu semtlerinin yangın tulumbası sandığında kayıdlı tulumbacılardı. Son zamanlarda o şehir uşaklarının yerini Anadoludan gelmiş bekâr uşakları, bilhassa Çerkeşliler almışdır; ve bu yeni dut satıcıları başda taşınır tabla - işportalı tek satıcı olarak değil, bir teskere - işporta ile iki kişi olarak dolaşmaya başlamışlardır. Dut, bağçe sahiblerinden ağaç hesabı ile satın alınır; zamanımıza göre ortak iki dut satıcısı 15 - 20 ağaç mahsulü satın alırlar, bu ağaçları ya bir dutlukta toplu olarak bulurlar, yahud muhtelif bağçelerden 4 - 5 ağaç olarak alırlar. 100 - 120 kilo arasında meyva veren büyükce bir dut ağacı 1965 - 1966 yıllarında 50 liraya satın alınabiliyordu, ve dutun kilosu halka 2-2,5 liraya satılıyordu, bir ağaç ortalama 100 kilo mahsul üzerinden satıcısına 1 - 1,5 ay içinde 150 lira, 20 ağaç da 3000 kâr temin etmekdedir ki o diyar garibi iki bekâr uşağı için tatlı kazancdır. Bu satıcılar dut mevsiminin dışında yine aynı usul ve şekilde caneriği ve incir alıp satarlar ki, büyükşehir İstanbul yalnız bu üç taze yemişi ile pek çok bekâr uşağının yüzünü güldürmektedir. Dut yemişinin en makbulleri iri aşılı dutlardır, bunlar da beyaz, gül penbesi ve kara dut olmak üzere üç çeşiddir. Dut ağaçları, satıcıları eliyle, yere serilen çadır bezinden örtüler üstüne sabahın çok erken saatlerinde gün aşırı yahud iki günde bir silkilir. 1965 - 1966 yıllarında İstanbulun en meşhur dut bağçeleri Mecidiye köyü ve civârında bulunuyordu. Dut Satıcısı (Resim : Sabiha Bozcalı)