GÖRELELİ – Geçen asır sonlarında hâneberduş bir delikanlı, yaşlı bir hanımla olan muhabbet mâcerâsı ,kalender halk şâiri Üsküdarlı Âşık Râzi tarafından ve delikanlının ağzından şöyle anlatılıyor : Yalın ayak hırpânî hâneberduş it idim Ammâ gaayet zeberdest çehreli yiğit idim Siyahçerde bir eşbeh gül ibikli horozum Bekârlık hem yoksulluk kart tavuğa fit idim Tâze yüzde bir aylık zülüf misâli sakal Aç gözlerim görenler dir ki bu oğlan bir çakal Reftârım levendâne hâlü tavrım mestâne Kopukluk çalımını satarım mıskal mıskal Çıkar idim Devoğlu Yokuşundan yukarı Düşdü yolum üstüne çift otuzluk bir karı Yorulmuşum evlâdım tut kolumdan diyerek Hem gamzesi ucuyla çakdı bana dâvet işmarı Girdik bir tenhâ sokak üstündeki hâneye Çekdi aldı şâhini o kart karı lâneye Yıka elin ayağın kurut eşbehim teri Heman soyun demekdir lüzum yok behâneye Çokdur böyle serencam Göreleli Âşıkda Kısmet umduğun değil ne çıkarsa kaşıkda Aşku alâka kumar ne güzellik ne genclik Bütün hüner mârifet cük oturan aşıkda Önce oldum oynaşı sonra oldu helâlim Seni olsun kopuğum cümle mal ve menâlim Deyip koynuma benim koydu bir de câriye Gayri sizler düşünün nice olur ahvâlim Dağ deviren Ferhaddım eridim iğne iplik Ne serkeşliğim kaldı ne bıçkınlık ne itlik Acûzei mekkâre pençesine düşdüm ki Bir bebrü peleng iken ...

GÖRELELİ – Geçen asır sonlarında hâneberduş bir delikanlı, yaşlı bir hanımla olan muhabbet mâcerâsı ,kalender halk şâiri Üsküdarlı Âşık Râzi tarafından ve delikanlının ağzından şöyle anlatılıyor : Yalın ayak hırpânî hâneberduş it idim Ammâ gaayet zeberdest çehreli yiğit idim Siyahçerde bir eşbeh gül ibikli horozum Bekârlık hem yoksulluk kart tavuğa fit idim Tâze yüzde bir aylık zülüf misâli sakal Aç gözlerim görenler dir ki bu oğlan bir çakal Reftârım levendâne hâlü tavrım mestâne Kopukluk çalımını satarım mıskal mıskal Çıkar idim Devoğlu Yokuşundan yukarı Düşdü yolum üstüne çift otuzluk bir karı Yorulmuşum evlâdım tut kolumdan diyerek Hem gamzesi ucuyla çakdı bana dâvet işmarı Girdik bir tenhâ sokak üstündeki hâneye Çekdi aldı şâhini o kart karı lâneye Yıka elin ayağın kurut eşbehim teri Heman soyun demekdir lüzum yok behâneye Çokdur böyle serencam Göreleli Âşıkda Kısmet umduğun değil ne çıkarsa kaşıkda Aşku alâka kumar ne güzellik ne genclik Bütün hüner mârifet cük oturan aşıkda Önce oldum oynaşı sonra oldu helâlim Seni olsun kopuğum cümle mal ve menâlim Deyip koynuma benim koydu bir de câriye Gayri sizler düşünün nice olur ahvâlim Dağ deviren Ferhaddım eridim iğne iplik Ne serkeşliğim kaldı ne bıçkınlık ne itlik Acûzei mekkâre pençesine düşdüm ki Bir bebrü peleng iken oldum yolunmuş keklik Ses vermez oldu artık gülle topuklar güm güm Dimdik gönder kaametim olmuşdur iki büklüm Nerde eski zamanlar sînebülbüllüklerim Yahud kûşei destar üstünde gonca gülüm Germâbe meyhâneler kahveler bağ bağçeler Dolaşır durur duk ona idik pırpırı gül gönceler Âşık inkisarları kalender bed duâsı İşte bir avret fendi böyle ayağım çeler Hanım ninem atılmaz bir pazarda satılmaz Bil’akis gözler idi tezden kılınsun namaz Köroğlunun dişisi peylemişdir şimdiden Yerimize tâzeden tâze kopuk bir Ayvaz