1955 ile 1956 yılları arasında 14-15 yaşlarında hünerli bir akrobat çocuk idi; bu çocuğu bir gece Göztepede And Sineması sahnesinde seyreden R. E. Koçu, onun hakkında 2 ekim 1956 tarihli Her Gün Gazetesinde günlük sohbet yazıları arasında şunları yazmışdır : “Onu bir sene ara ile iki defa gördüm, köyümüzün yazlık sinemasında verilen konserlere geldi, kelimenin has mânâsı ile hünerler gösterdi, küçük yaşından hiç umulmayan hünerler gösterdi. “Beyaz pabuçları, beyaz pantalonu, göğsü ayyıldızlı beyaz fanilâsı ile hüner meydanına soyunuk çıkdığı zaman kısacık beyaz şortu ile ve tertemiz sevimli yüzü ve bir efendi tavrı, edebi ve terbiyesi ile batı ülkelerindeki emsâlinin seviyesinde olduğunu derhal gösteriyordu. “Nârin çocuk vücudunun aklın zor kavradığı elâstikî bükülüşleri, kıvrılışları, insanı hayretden hayrete sürükleyen çâlâk hareketleri, havada uçuyormuş gibi perendeleri ile yirmiyi aşan numarası zengin bir programdı. Birini târif edeyim: Dört bira şişesinin üstüne dört bacaklı bir masa koydular, masanın üstüne de dört bira şişesi koyarak onların üzerine de bir iskemle koydular, Erol iskemleye çıkdı, göğsünü iskemle üstüne yatırdı, bacaklarını arkaya kıvırarak ayaklarını boynunun altndan kavuşdurdu; sonra, bir zenberek gibi boşanıp havaya fırladı ve yere ayak üstünde inerek sey...

1955 ile 1956 yılları arasında 14-15 yaşlarında hünerli bir akrobat çocuk idi; bu çocuğu bir gece Göztepede And Sineması sahnesinde seyreden R. E. Koçu, onun hakkında 2 ekim 1956 tarihli Her Gün Gazetesinde günlük sohbet yazıları arasında şunları yazmışdır : “Onu bir sene ara ile iki defa gördüm, köyümüzün yazlık sinemasında verilen konserlere geldi, kelimenin has mânâsı ile hünerler gösterdi, küçük yaşından hiç umulmayan hünerler gösterdi. “Beyaz pabuçları, beyaz pantalonu, göğsü ayyıldızlı beyaz fanilâsı ile hüner meydanına soyunuk çıkdığı zaman kısacık beyaz şortu ile ve tertemiz sevimli yüzü ve bir efendi tavrı, edebi ve terbiyesi ile batı ülkelerindeki emsâlinin seviyesinde olduğunu derhal gösteriyordu. “Nârin çocuk vücudunun aklın zor kavradığı elâstikî bükülüşleri, kıvrılışları, insanı hayretden hayrete sürükleyen çâlâk hareketleri, havada uçuyormuş gibi perendeleri ile yirmiyi aşan numarası zengin bir programdı. Birini târif edeyim: Dört bira şişesinin üstüne dört bacaklı bir masa koydular, masanın üstüne de dört bira şişesi koyarak onların üzerine de bir iskemle koydular, Erol iskemleye çıkdı, göğsünü iskemle üstüne yatırdı, bacaklarını arkaya kıvırarak ayaklarını boynunun altndan kavuşdurdu; sonra, bir zenberek gibi boşanıp havaya fırladı ve yere ayak üstünde inerek seyircilerini güzel yüzünün tatlı tebessümü ile selâmladı. Pes efendim. “Ama işin bir de hazin tarafı vardı. Programını bitirdikten sonra elinde bir tepsi ile parsaya çıkması! Hemen acı acı kaydedeyim, alkış toplayan çocuk para toplayamadı. Yüzünde sanatkâr hicâbı, üstünde sanatkâr vekaarı, yılışamadığı, sırnaşamadığ içindir ki para toplayamadı. Boynu bükük derken bakdım, tepside sekiz on aded beş kuruşluk ve on kuruşluk arasında bir tek gümüş lira vardı. Erol, her mürüvvet sahibine üstünde resmi bulunan bir de kart veriyordu, bu kartın üstünde şunlar yazılıydı: Türk akrobat sanatkârı küçük Erol’un hâtırası... “O kartı muhakkak ki kıymetli vesikalarım arasında saklayacağım. Bu gün o güzel şey bir hârika çocukdur, ama zaman onun için zâlimdir, Erol büyüdükçe hârika olmakdan çıkacakdır. Erol’a refah içinde bir istikbal dilerim...”. Erol Durguner’den sekiz yıl ara ile aldığımız iki mektubdan öğrendiğimize göre akrobatlığa aynı yolda hayatını kazanan babasının yanında beş yaşında iken başlamış, babasının geçirdiği bir ameliyattan sonra da aileyi geçindirme yükü tamamen çocuğun omuzlarına yüklenmişdir. 1964 tarihli ikinci mektubunda istediğimiz hal tercemesi notlarını babası tarafından verileceği yazılmış ise de bize o zat tarafından hiç bir bilgi verilmemişdir. Erol 1964 de Ankara Bahriye neferi olarak askerlik görevini yapmakda idi. Akrobat çocuk Erol Durguner (Resim : S. Bozcalı)