Geçen asır sonlarında yaşamış Üsküdarlı ünlü halk şâiri Âşık Râzinin evrâkı metrûkesi arasında bir manzûmesi görülmüş yine o devrin halk şairlerinden; üzerinde Âşık Râzinin kalem oynattığını tahmin ettiğimiz manzûme şudur : Hey Âşık Kara Dumrul âşıkların garibi Sivas hâkinden kopmuş gariblerin edibi Düşdün çâhi mihnete görki çâhi mihnetin Gayyâ Kuyusu gibi asla bulunmaz dibi  Dilberleri arayub dolaşdın diyar diyar Her vardığın beldede buldun meşrebince yar Güzelleri muhakkak âşık hâtırı sayır Rûzi Arzda misli yok şehri İstanbul gibi  Kahveci uşakları kayıkçı şehbazları Çarşu pazar esnafın tâze rû dilbazları Hüma pervaz şelhevend cümle aşk cambazları Çek âguuşe sen de bir civelek şekerlebi  Arar iken pırpırı bıçkın kopuk nevcivan Avretler pazarına kondu ansızın kervan Bir peri peyker gördüm kalmadı tâb ü tüvan Türlü cilve işvenin muhabbetin kevkebi  İşte böyle efendim âşıklık cilvesi bu Koklarsın gül yâsemen gâhi menekşe şebbû Çok âguuşe bir güzel geh nigâr gâh mahbubu Lisânı Türki üzre ol aşkın andebibi  Kara Dumrul garibsin bîvâyesin fakirsin Hünerle mârifetin bâri eslâfın bilsin Kilâbı akur olan rakib birbirin yisin Virdi zebânın dâim nâmı ulvii Nebi  Gamzei fettan ile çakdı bana işmarı Ol dem düşdüm peşine tâkib ettim nigârı Sayyâdı hünerverim kaçırmam hiç şikârı Râhi...

Geçen asır sonlarında yaşamış Üsküdarlı ünlü halk şâiri Âşık Râzinin evrâkı metrûkesi arasında bir manzûmesi görülmüş yine o devrin halk şairlerinden; üzerinde Âşık Râzinin kalem oynattığını tahmin ettiğimiz manzûme şudur : Hey Âşık Kara Dumrul âşıkların garibi Sivas hâkinden kopmuş gariblerin edibi Düşdün çâhi mihnete görki çâhi mihnetin Gayyâ Kuyusu gibi asla bulunmaz dibi  Dilberleri arayub dolaşdın diyar diyar Her vardığın beldede buldun meşrebince yar Güzelleri muhakkak âşık hâtırı sayır Rûzi Arzda misli yok şehri İstanbul gibi  Kahveci uşakları kayıkçı şehbazları Çarşu pazar esnafın tâze rû dilbazları Hüma pervaz şelhevend cümle aşk cambazları Çek âguuşe sen de bir civelek şekerlebi  Arar iken pırpırı bıçkın kopuk nevcivan Avretler pazarına kondu ansızın kervan Bir peri peyker gördüm kalmadı tâb ü tüvan Türlü cilve işvenin muhabbetin kevkebi  İşte böyle efendim âşıklık cilvesi bu Koklarsın gül yâsemen gâhi menekşe şebbû Çok âguuşe bir güzel geh nigâr gâh mahbubu Lisânı Türki üzre ol aşkın andebibi  Kara Dumrul garibsin bîvâyesin fakirsin Hünerle mârifetin bâri eslâfın bilsin Kilâbı akur olan rakib birbirin yisin Virdi zebânın dâim nâmı ulvii Nebi  Gamzei fettan ile çakdı bana işmarı Ol dem düşdüm peşine tâkib ettim nigârı Sayyâdı hünerverim kaçırmam hiç şikârı Râhi te’vilde didim buldum Bintülinebi  Ol duhteri pâkize sürdü götürdü beni Âguuşi muhabbete çekdim gül pîreheni Bu Âşık Kara Dumrul döğe gelmiş âhemi Dir ki lâ şek efendim avret demir leblebi Bu satırların muharriri, Sivaslı Âşık Kara Dumrulu bir kerre Tophâne ketebesinden olan üstadımız Âşık Râzinin meclisinde görmüş idim. Kendine mahsus bir tarzda saz çalan, kaval üflemekte de pek usta olan uzun boylu, esmer erkeğin güzeli, sohbeti gaayetle tatlı 35-40 yaşlarında bir adamdı. Duyulmamış fıkralar, tekerlemeler söylerdi, meselâ: “Deveye cilve yap demişler, dokuz dükkân yıkmış” sözünü ilk defa ondan duymuşumdur. İstanbulda bir sene kadar kalmış, hemşehri gayreti ile Tophânede Kılıçalipaşa Hamamında natırlık yapmışdır. Râzi Efendinin rivâyetine göre ramazanda oruç tutmadığı için yakalanmış, önce götürüldüğü karakoldan, sonra da İstanbuldan kaçmışdır. Vâsıf HİÇ