Kocamustafapaşada Duhâniye Sokağındadır; Hadikatül Cevâmı şu mâlûmatı veriyor : “Bânisi (Duhânîzâde) Mustafa Efendidir ki Mısır fethinde Yavuz Sultan Selim hazretleri ile berâber bulunub İstanbula geldikde Mısırın tahriri iktizâ etmekle tekrar Mısıra gönderilip oradaki kariyeleri, mezreaları, vakıfları, mahalleleri, câmiler, evleri bilcümle tahrir idüb İstanbula döndüğünde bir mescid binâsına, mezun olmuş ve bu yeri seçmişdir. Merkadinin yeri mâlum değildir. Bitişiğindeki mekteb Kenanî Mehmed Ağanındır. Mahallesi vardır”. Tahsin Öz “İstanbul Camileri” isimli eserinde bu zâtin adını “Paşa” unvanı ile kaydederek mescidin bir Mimar Sinan eseri olduğunu yazıyor ki Tezkiretül Bünyanda da “Duhânizade Mescidi” adı ile kayıdlıdır. Mustatil plânlı, dört kâgir duvar üzerine kiremit örtülü ahşab çatı ile kapanmış bir binâdır. Son cemaat yeri 1894-1896 arasında yıkılmış, yerine saçakla örtülü ve camlı demir kapulu bir pabuçluk yapılmışdır. İbâdet sahnına girilen kapunun iki yanında birer maksûre vardır ki üstünde kadınlar mahfiline, sol tarafda bulunan bir merdivenle çıkılır, burada mescidin avlusuna açılır bir kapu vardır. Mescidin sağında bulunan bir merdivenle çıkılır, burada mescidin avlusuna açılır bir kapu vardır. Mescidin sağında bulunan minârenin kapusu avluya açılır. Mescid bir avl...

Kocamustafapaşada Duhâniye Sokağındadır; Hadikatül Cevâmı şu mâlûmatı veriyor : “Bânisi (Duhânîzâde) Mustafa Efendidir ki Mısır fethinde Yavuz Sultan Selim hazretleri ile berâber bulunub İstanbula geldikde Mısırın tahriri iktizâ etmekle tekrar Mısıra gönderilip oradaki kariyeleri, mezreaları, vakıfları, mahalleleri, câmiler, evleri bilcümle tahrir idüb İstanbula döndüğünde bir mescid binâsına, mezun olmuş ve bu yeri seçmişdir. Merkadinin yeri mâlum değildir. Bitişiğindeki mekteb Kenanî Mehmed Ağanındır. Mahallesi vardır”. Tahsin Öz “İstanbul Camileri” isimli eserinde bu zâtin adını “Paşa” unvanı ile kaydederek mescidin bir Mimar Sinan eseri olduğunu yazıyor ki Tezkiretül Bünyanda da “Duhânizade Mescidi” adı ile kayıdlıdır. Mustatil plânlı, dört kâgir duvar üzerine kiremit örtülü ahşab çatı ile kapanmış bir binâdır. Son cemaat yeri 1894-1896 arasında yıkılmış, yerine saçakla örtülü ve camlı demir kapulu bir pabuçluk yapılmışdır. İbâdet sahnına girilen kapunun iki yanında birer maksûre vardır ki üstünde kadınlar mahfiline, sol tarafda bulunan bir merdivenle çıkılır, burada mescidin avlusuna açılır bir kapu vardır. Mescidin sağında bulunan bir merdivenle çıkılır, burada mescidin avlusuna açılır bir kapu vardır. Mescidin sağında bulunan minârenin kapusu avluya açılır. Mescid bir avlu ortasında olup sağ tarafda müezzin meşrûtası, mihrab duvarı tarafında da imam meşrûtası bulunmaktadır. Avlunun sol tarafında üstü ahşab bir saçakla örtülmüş abdest almak için üç musluklu bir taş tekne vardır, üzerinde : “Sâhibül hayrât Kayseriydi Merkezzâde Abdülkaadir, 1331 (1912-1913)” yazılıdır. Bibl. : Hakkı Göktürk, Not; Halid Eraktan, Not; Hâdikatül Cevâmi, I; T. Öz, İstanbul Camileri, I. Duhâniye Mescidi (Resim plân : Büyükerbil)