Halk ağzı deyim; bir kadının çocuk doğurur iken ölümü üzerine o evin hâlini tasvir yolunda söylenirdi; doğum ve lohusa için aylarca yapılan hazırlıklar, bu arada hazırlanmış lohuşa döşeği sâhibsiz kalır, evin ölen kızını veya gelinini hatırlatacak o şeyler sür’atle toplanır, göz önünden kaldırılırdı. Yakın geçmişe kadar her tabaka ağzında kullanılmışdır. Bibl.: S. Muhtar Alus, Not.