Gazeteci ve ünlü matbaacı; 1893 de Tikveş’de doğdu. (Selânik’in bir kazâsı); Süleyman Efendi adında bir zâtın oğludur, anasının adı Rukiyedir; ilk ve orta tahsilini Selânikde yapdı; Ticâret Mektebinde okudu, 1912 de İstanbul Dârülfununu Tabii İlimler Fâkültesini bitirdi, aynı yıl içinde Gelibolu -İdâdisine tabiiye öğretmeni oldu, 1913 de Üsküdar Sultanisinde, 1914 de Trabzon Sultanîsinde, 1915-1918 arasında da Nişantaşı ve Davudpaşa sultanileri ile Bakırköy, Beykoz ve Fatih numûne mektebinde öğretmenlik yapdı. Gazetecilik hayatına Dârülfünunda talebe iken muhâbirlik ile atılmış idi; İstanbuldaki muallimlikleri zamanında muhabirliğe devam etti; 1918 den sonra gazeteciliği esas mesleği yapdı; Tanin, Tasviri Efkâr, Cumhuriyet, Yeni Gün, İstiklâl, Vakit, İleri gazetelerinde çalışmışdır; 1930 da Ekrem Uşaklıgil, Zekeriya Sertel ve Selim Ragıb Emeçle birlikde Son Posta Gazetesinin dört ortağından biri oldu, “Dördüncü” soy adını bu münâsebetle almışdır. 1936 Son Postayı E. Uşaklıgil ve S. R. Emeç’e bırakarak Z. Sertel, Ahmed Emin Yalman ve Mehmed Rifat Yalman ortaklığı ile Tan Gazetesi ve Matbaasını kurdular; 1938 de Yalmanlar ayrıldı, Tan müessesesi Z. Sertel ile H. L. Dördüncüde kaldı. Bu gazetenin baş muharrirliğini yapan Zekeriya Sertel’in aşırı solcu oluşu yüksek tahsil genciliği ü...

Gazeteci ve ünlü matbaacı; 1893 de Tikveş’de doğdu. (Selânik’in bir kazâsı); Süleyman Efendi adında bir zâtın oğludur, anasının adı Rukiyedir; ilk ve orta tahsilini Selânikde yapdı; Ticâret Mektebinde okudu, 1912 de İstanbul Dârülfununu Tabii İlimler Fâkültesini bitirdi, aynı yıl içinde Gelibolu -İdâdisine tabiiye öğretmeni oldu, 1913 de Üsküdar Sultanisinde, 1914 de Trabzon Sultanîsinde, 1915-1918 arasında da Nişantaşı ve Davudpaşa sultanileri ile Bakırköy, Beykoz ve Fatih numûne mektebinde öğretmenlik yapdı. Gazetecilik hayatına Dârülfünunda talebe iken muhâbirlik ile atılmış idi; İstanbuldaki muallimlikleri zamanında muhabirliğe devam etti; 1918 den sonra gazeteciliği esas mesleği yapdı; Tanin, Tasviri Efkâr, Cumhuriyet, Yeni Gün, İstiklâl, Vakit, İleri gazetelerinde çalışmışdır; 1930 da Ekrem Uşaklıgil, Zekeriya Sertel ve Selim Ragıb Emeçle birlikde Son Posta Gazetesinin dört ortağından biri oldu, “Dördüncü” soy adını bu münâsebetle almışdır. 1936 Son Postayı E. Uşaklıgil ve S. R. Emeç’e bırakarak Z. Sertel, Ahmed Emin Yalman ve Mehmed Rifat Yalman ortaklığı ile Tan Gazetesi ve Matbaasını kurdular; 1938 de Yalmanlar ayrıldı, Tan müessesesi Z. Sertel ile H. L. Dördüncüde kaldı. Bu gazetenin baş muharrirliğini yapan Zekeriya Sertel’in aşırı solcu oluşu yüksek tahsil genciliği üzerinde Tan Gazetesine karşı büyük bir galeyan uyandı ve 5 aralık 1945 de gazeteye karşı büyük bir nümayış tertib edildi, Tan Gazetesi idârehanesi ve Tan Matbaası tahrib edildi. Z. Sertel müessesedeki hissesini Halil Lütfiye devrederek az sonra Türkiyeden ayrıldı. Halil Lütfi kırılan makinaların tâmirinden sonra bir müddet yalnız matbaacılık yapdı. 1948 de Ali Naci Karacan ile birlikde Tan Gazetesini tekrar çıkardı, fakat aynı zamanda matbaanın sahibi olan Halil Lütfinin son derecede hesâbî, elinin de gaayetle sıkı oluşu, iştirâki yalnız gazete olan Ali Nacinin ise gaayetle cömerd oluşu bu gazete ortaklığının uzun sürmemesine engel oldu, Ali Naci Tanı burakub Milliyet Gazetesine geçdi, Hali Lütfi de Tanı kısa bir zaman yalnız çıkardı, gazete iyi durumda olmadığı için, Tanı kapatıp 1956 da Yeni Gazeteyi çıkardı. 6 ocak 1959 da, Tan Matbaası binasının arkasında ve Ebüssuud Caddesinde bir otelde müdhiş bir dinamit infilâkı vak’asında, ki 39 kişi ölmüşdür, Tan Matbaası da ağır şekilde harab oldu (B.: Ebüssuud Caddesi İnfilâkı Fâciası). Bu satırların yazıldığı 1967 yılında Tan Matbaasını Cağaloğlunda Başmüsâhib Sokağında kendi mülki olan bir binâda yeniden kurmuş bulunuyor idi; Ankara Caddesinde infilâkda harab olmuş eski binanı yerine de bir iş hanı yaptırmışdır. Tan Matbaasında, devir devir Hürriyet, Yeni Sabah, Akşam, Tercüman, Danya, Her Gün gazeteleri de basılmışdır (B.: Tan Gazetesi, Tan Matbaası). H. L. Dördüncü Hâlide (Duhânî) Hanımla evlidir; çocukları olmamışdır; fransızca ve almanca bilir. Gazeteciler Cemiyeti üyesidir. Orta boylu, sohbeti tatlı meclis adamıdır. İstanbulun sayılı zenginlerindendir. Yukarıda da kaydettiğimiz giib elinin çok sıkı oluşu kendisine ayrıca şöhret vermişdir; Halil Lütfi Dördüncünün üzerine anlatılan fıkralar bir kitabcık olabilecek kadar çokdur, ve çoğu şirin fıkralardır. Bir tanesini naklediyoruz : Matbaanın ve gazetenin arşiv memuru Hayri Bey Kadıköyünde oturur, bekârdır, bacağından sakat bastonla ve güçlükle yürür, mûhittinde sevilmiş zarif adamdır; az bir aylığı vardır, işinden çok geç ayrılır, yorgunlük gidermek için de her akşam bir koltuk meyhânede bir iki kadeh içer. Gazetenin gece musahhihi işini terk eder, Halil Lütfi, haftada altı gece gazete idârehânesinde yatmak şartı ile bu musahhihliği ayda net 100 lira karşılığı Hayri Beye teklif eder, O da seve seve kabul eder. Ay sonunda maaşını yüzlira fazlası ile almak idâre memuruna gittiğinde kendisine 100 lira yerine zam parası olarak 90 lira 20 kuruş ödenir. 980 kuruş kesintinin sebebini sorar, Halil Lütfi Bey bilir lerler; Hayri Bey ona gider sorar; patron gaayet rahat şöylece anlatır : — Ben sana 100 lira net zam yaptım, sen hesabını bilmediğin için farkında değilsin; bak, her akşam Kadıköyüne gidiyordun, ve gidip gelme her gün asıl maaşından 30 kuruş vapur parası veriyordun, 26 günde 980 kuruş eder; şimdi matbaada yatmadığını düşün, 980 kuruş yol parası verecekdin değil mi ?.. O halde ben sana 100 lira net zam yapmış olmam mı?