“Çin Tamanı” eski bir süs motifinin adıdır; M. Zeki Pakalın “Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri” isimli eserinde şu mâlûmâtı veriyor: “Taman, çinlilerle japonlarda Buddanın timsâli sayılan bir remizdir. İkisi altda biri üstde olmak üzere üç inci dânesi ile şimşeği tasvir eden şerâre şeklinde îvicaclı iki ufkî şekilden ibârettir. Tezyinatda bu üç inci bâzan yalnız olarak da bulunur. İnciler iç içe iki dâire olarak resmedilir, öyleki aynı zamanda bir hilâl de resmetmiş olurlar”. M. Z. Pakalının “şerâre şeklinde îvicaclı iki ufkî şekil” dediği, asırlar boyunca Çin İmparatorluğu armasında bulunmuş “Ejderhâ” nın basitleştirilmiş resmidir; “üç inci dânesi” dediği de, buddanın alnındaki kabarcık, gözdür; bu üç göz, iç içe ve bir noktada birleşmiş iki dâire ile resmedilirdi, öyleki, bir üçgen teşkil eden gözlerin iç küçük dâireleri merkezde toplanırdı, üç göz bir noktaya bakar gibiydi. “Çin Tamanı” denilen bu motif bilhassa erkeklerin iç donlarına işlenirdi. Osmanlı Hânedanında da pâdişah ve şehzâde donlarına, don uçkurlarına işlenirdi. Osmanlı Sarayında yerleşmiş bir inana göre “Çin Tamanı” erkeklik kudretini koruyan, zürriyet bereketini sağlayan bir tılsım idi. Çintamanı nakışlı şehzâde donu