Osmanlı Vak’anüvisleri yaman katı kışları vekaayinâmelerine kaydederlerken bâzan İstanbulda denizin, öncelikle iç liman Haliç’in ve akıntısı olmasına rağmen Boğazın donduğunu da yazmışlardır. Hicrî 1030 Kışındaki Don — “Rebiülevvelin başında onaltısına kadar (24 ocak - 8 şubat 1621) pek çok kar yağdı; kışın şiddetinden deniz (Boğaz) tamâmen dondu, ancak ortasında akıntı küçücük dere gibi açık kalmış idi. Rebiülevvelin 17. günü (9 şubat 1621) Sarayburnu ile Üsküdar arası cümle buz olup Galatadan İstanbula, ve Hasbağçeden Kireçkapusuna büz üstünden yaya adam geçdiğini görenler rivâyet ederler. Gemiler seferden kesilip zahîre gelmediğinden 70 dirhem ekmek 1 akçeye, etin okkası 15 akçeye satıldı” (Peçevili Tarihi, II; Naimâ Tarihi, II). Hâşimî Çelebinin tarihidir : İstanbulla Üsküdar arası dondu, kış katı oldu Geçer her cânibe âdem yürür havfetmeyüb buzda Didim ey Hâşîmî tarihin anın lâfzen ve mânen “Yol oldu Üsküdara bin otuzda Akdeniz dondu” 1030 Neşâtinin tarihi : Emri Hak ile İstanbulda olan kış bu sene Belki dünyâ duralı olmadı bu resme şitâ Üsküdar ile İstanbul arası dondu kamu rûyi derya Gören kimesne anı sanurdu sahrâ Bunu kim gördü ki deryâde buzun üstünde Kara yer gibi gezerler niceler bî pervâ Lâfzen ve mânen ana didi Neşâti tarih “Be meded dondu bin otuzda soğukdan ...

Osmanlı Vak’anüvisleri yaman katı kışları vekaayinâmelerine kaydederlerken bâzan İstanbulda denizin, öncelikle iç liman Haliç’in ve akıntısı olmasına rağmen Boğazın donduğunu da yazmışlardır. Hicrî 1030 Kışındaki Don — “Rebiülevvelin başında onaltısına kadar (24 ocak - 8 şubat 1621) pek çok kar yağdı; kışın şiddetinden deniz (Boğaz) tamâmen dondu, ancak ortasında akıntı küçücük dere gibi açık kalmış idi. Rebiülevvelin 17. günü (9 şubat 1621) Sarayburnu ile Üsküdar arası cümle buz olup Galatadan İstanbula, ve Hasbağçeden Kireçkapusuna büz üstünden yaya adam geçdiğini görenler rivâyet ederler. Gemiler seferden kesilip zahîre gelmediğinden 70 dirhem ekmek 1 akçeye, etin okkası 15 akçeye satıldı” (Peçevili Tarihi, II; Naimâ Tarihi, II). Hâşimî Çelebinin tarihidir : İstanbulla Üsküdar arası dondu, kış katı oldu Geçer her cânibe âdem yürür havfetmeyüb buzda Didim ey Hâşîmî tarihin anın lâfzen ve mânen “Yol oldu Üsküdara bin otuzda Akdeniz dondu” 1030 Neşâtinin tarihi : Emri Hak ile İstanbulda olan kış bu sene Belki dünyâ duralı olmadı bu resme şitâ Üsküdar ile İstanbul arası dondu kamu rûyi derya Gören kimesne anı sanurdu sahrâ Bunu kim gördü ki deryâde buzun üstünde Kara yer gibi gezerler niceler bî pervâ Lâfzen ve mânen ana didi Neşâti tarih “Be meded dondu bin otuzda soğukdan deryâ” 1030 Hicrî 1109 kışındaki don — “Cemreler arasında mûtadın hilâfında (M. 1698 kışı) şiddetli kış olup Kağıdhâne Haliçi dondu” (Râşid Tarihi, II). Hicrî 1168 kışındaki don — “Rebülevvelin ortalarında (ocak 1755) pek çok kar yağdı, şiddetli kış oldu, Defterdar İskelesi ile Südlüce arasında deniz dondu, pek çok kimse buz üstünden yürüyerek geçdi; söylenmiş meşhur tarihdir : Buz üstünden geçen geldi bana yaz didi tarihin Deniz altmış sekizde dondu buzdan bendeniz geçdim “O kış Edirnede yirmi karış kar yağdığı söylendi” (Vâsıf tarihi, I). Hicrî 1228 kışında don — “... muharremin yirminci günü (M. 23 ocak 1813) kışın şiddeti gittikçe artdı; yirmi altıncı günü (29 ocak) İstanbul sokakları buzlarla dolu, beygir ve araba geçmez oldu, ana caddelerin buzları lağımcı amelelerine kırdırıldı, iri buz parçaları yolların iki yanına kaleler gibi yığıldı, ekmekci ve hammal beygirleri ile kibar ve rical beygirleri geçebilecek kadar yollar açıldı; muharremin yirmi dokuzundan (1 şubat) sonra kar daha çok yağarak soğuk bir mertebede şiddetlendi ki odaların içinde sular dondu; Haliç de donarak Kasımpaşa ile Cibali arasından îtibâren Haliçin geri kısmının yüzü buz kesildi...” (Cevdet Tarih, X).