1961 yılında uygunsuzluk yolunda işlenmiş bir cinâyetdir; zamanımızın azgın Beyoğlu kabadayıları, yerinde tâbir ile Beyoğlu Gangsterleri arasındaki kuvvet ve nüfuz mücadelesinin içinde kanlı bir vak’adır; maktul büyük gangsterlerden Arnavud Cafer (Câfer Şenay; B.: Şenay Câfer); kaatil, o muhitin : “günün birinde elini kana bulayacak” dediği ve Arnavud Câferin amansız rakîbi Arab Nasrinin fedâilerinden bilinen Memiş Rahmi (İhsan Celâl Yayan) dir. Cinâyet 4 mart gecesi şöyle bir macerâ sonunda işlenmişdir : “Arnavud Câferin yıllardanberi kiracı olarak oturduğu Aylak sokaktaki 27-29 numaralı iki katlı evin, altı kahvehâne, üstü de hem kumarhâne ve hem de kendisinin yatak odasıdır. Burada cinâyetten üç gece önce, sabaha kadar devam eden “hızlı bir kumar” sonunda, İhsan Celâl Yayan 1200 lira kaybetmiştir. Fakat İhsan kâğıtların işretli olduğunu ileri sürmüş, ve parasını geri istemiştir. Onun bu sözlerine sinirlenen Arnavud Câfer : — Ulan benim kim olduğumu bilmiyor musun ? Bize bu yolları koşma... Çocuk eğlendirecek değiliz. Bimediğin oyunu oynama, tayıncı!.. demiş ve insan’ı adamları vasıtasiyle kovdurmuştur. “İhsan cinâyet akşamı Tarlabaşında dolaşırken üç gün evvel cezaevinden tahliye edilen Hasan Tahıl ve Yalçın Çakmak adlı arkadaşlarına tesadüf etmişdir. Üçü birlikte biraz dolaşt...

1961 yılında uygunsuzluk yolunda işlenmiş bir cinâyetdir; zamanımızın azgın Beyoğlu kabadayıları, yerinde tâbir ile Beyoğlu Gangsterleri arasındaki kuvvet ve nüfuz mücadelesinin içinde kanlı bir vak’adır; maktul büyük gangsterlerden Arnavud Cafer (Câfer Şenay; B.: Şenay Câfer); kaatil, o muhitin : “günün birinde elini kana bulayacak” dediği ve Arnavud Câferin amansız rakîbi Arab Nasrinin fedâilerinden bilinen Memiş Rahmi (İhsan Celâl Yayan) dir. Cinâyet 4 mart gecesi şöyle bir macerâ sonunda işlenmişdir : “Arnavud Câferin yıllardanberi kiracı olarak oturduğu Aylak sokaktaki 27-29 numaralı iki katlı evin, altı kahvehâne, üstü de hem kumarhâne ve hem de kendisinin yatak odasıdır. Burada cinâyetten üç gece önce, sabaha kadar devam eden “hızlı bir kumar” sonunda, İhsan Celâl Yayan 1200 lira kaybetmiştir. Fakat İhsan kâğıtların işretli olduğunu ileri sürmüş, ve parasını geri istemiştir. Onun bu sözlerine sinirlenen Arnavud Câfer : — Ulan benim kim olduğumu bilmiyor musun ? Bize bu yolları koşma... Çocuk eğlendirecek değiliz. Bimediğin oyunu oynama, tayıncı!.. demiş ve insan’ı adamları vasıtasiyle kovdurmuştur. “İhsan cinâyet akşamı Tarlabaşında dolaşırken üç gün evvel cezaevinden tahliye edilen Hasan Tahıl ve Yalçın Çakmak adlı arkadaşlarına tesadüf etmişdir. Üçü birlikte biraz dolaştıktan sonra İhsan : — Cafer kahvesini kiraya verecekmiş, sen onun adamısın, beni al oraya götür.. diyerek Hasan’a birkaç gece önceki olayı anlatarak bu yüzden yalnız başına gidemiyeceğini, fakat kahveyi kiralamak için de Cafer’le görüşmek istediğini söylemiştir. Teklifi kabul eden Hasan yanındaki Yalçın Çakmak’la birlikte İhsan’ı, Câferin evine götürmüştür. Her an başına bir iş geleceğinden korkan Cafer, gelenlerin kim olduklarını anlamak için evvelâ pencereden bakmış ve Hasan’ı görünce, pencereden sokak kapısının anahtarını atmıştır. “Pijama ile oturan ve yanında birkaç gün evvel Beyoğlu’ndaki kavgada yaralanan Cemal Kaynar bulunan Cafer, gelenleri asık suratla karşılamıştır. Bu sırada İhsan, tuvalete gideceğini söyliyerek dışarı çıkmış, biraz sonra döndüğünde üstüste ateş etmeye başlamıştır. Cafer külçe gibi yere yıkılmış, odasında ve kapısının önünde bekliyen fedaileri mukavemet gösteremeden katil rahatça dışarı çıkıp kaçmıştır. “Ertesi gece sabaha karşı Gültepe’de kıpti sevgilisinin kolları arasında yakalanan katil, emniyet Müdürlüğüne getirilince, olayı şöyle nakletmiştir : — Kahvesini kiralamak için gitmiştim... Yanındaki adamların durumundan şüphelendim... Bir aralık tuvalete gittim... Dönüşümde derhal silâhıma sarıldım ateş ettim. Tabancamda bulunan sekiz kurşundan yedisini Cafer’e harcadım... “Kaatil, Arnavud Cafer gibi sayılı bir kabadayıyı öldürdüğü için büyük bir gurur duymaktadır. Bunu gerek hareketleri ve gerek mânalı mânalı sözleriyle ortaya koymuştur.” (Hürriyet Gazetesi).