1963 yılında Şehremininde Silivrikapusu Cadddesinde içinde dokuma atölyelerinin bulunduğu Dokur Handa kaatilin îfâdesine göre nâmus intikamı yolunda işlenmiş bir cinâyetdir; çalışdığı atölye-bekâr odasında yatıp kalkan ve hemşehrisi 23 yaşındaki Yaşar Güzeli uyurkan başını usturayla kesmek sûretiyle öldüren 19 yaşındaki kaatil Erdoğan Akyolun vak’ayı anlatan aşağıdaki ifâdesi 21 ekim tarihli Hürriyet Gazetesinden nakledilmişdir : “— Buldan’lıyım. Çocukluğum, bu kasabanın Çaybaşı mahallesi Hastane sokağında geçti. Öldürdüğüm Yaşar Güzel de memleketlimdir. Yedi yaşımda iken beni kirletmişdir, o zaman çocukdum, fakat bu hâdiseyi büyüdükce de unutamadım.. Ailemle birlikte İstanbul’a geldik. İntikâm hissim daha da artmıştı.. Hep Yaşarı nasıl öldüreceğimi düşünüyordum.. Bir ara askere gitti.. Terhis olduğunu öğrenir öğrenmez, arkadaşım Veli vasıtasiyle mektup yazdırıp İstanbul’a gelmesini bildirdim, Mektupta, “Buldan’da sıkıntı çekme. İstanbul’a gelirsen iyi para kazanırsın.” diye yazdırdım. Bugün geldi. Öğle üzeri buluştuk. Kendisini içki içmeğe davet ettim. Birlikte, çalıştığım atölyeye gittik. Burada kendisine daha önceden içine 10 adet uyku hapı attığım şaraptan içirdim. Şüphelenmesin diye ben de birkaç kadeh içtim. Sonra sızdı. Atölyedeki yatağı yaydım ve üzerine yatırdım. On iki ...

1963 yılında Şehremininde Silivrikapusu Cadddesinde içinde dokuma atölyelerinin bulunduğu Dokur Handa kaatilin îfâdesine göre nâmus intikamı yolunda işlenmiş bir cinâyetdir; çalışdığı atölye-bekâr odasında yatıp kalkan ve hemşehrisi 23 yaşındaki Yaşar Güzeli uyurkan başını usturayla kesmek sûretiyle öldüren 19 yaşındaki kaatil Erdoğan Akyolun vak’ayı anlatan aşağıdaki ifâdesi 21 ekim tarihli Hürriyet Gazetesinden nakledilmişdir : “— Buldan’lıyım. Çocukluğum, bu kasabanın Çaybaşı mahallesi Hastane sokağında geçti. Öldürdüğüm Yaşar Güzel de memleketlimdir. Yedi yaşımda iken beni kirletmişdir, o zaman çocukdum, fakat bu hâdiseyi büyüdükce de unutamadım.. Ailemle birlikte İstanbul’a geldik. İntikâm hissim daha da artmıştı.. Hep Yaşarı nasıl öldüreceğimi düşünüyordum.. Bir ara askere gitti.. Terhis olduğunu öğrenir öğrenmez, arkadaşım Veli vasıtasiyle mektup yazdırıp İstanbul’a gelmesini bildirdim, Mektupta, “Buldan’da sıkıntı çekme. İstanbul’a gelirsen iyi para kazanırsın.” diye yazdırdım. Bugün geldi. Öğle üzeri buluştuk. Kendisini içki içmeğe davet ettim. Birlikte, çalıştığım atölyeye gittik. Burada kendisine daha önceden içine 10 adet uyku hapı attığım şaraptan içirdim. Şüphelenmesin diye ben de birkaç kadeh içtim. Sonra sızdı. Atölyedeki yatağı yaydım ve üzerine yatırdım. On iki yıldan beri beklediğim fırsat nihayet elime geçmişti. Usturayı taşa sürtüp biledim. Saçlarından tuttum.. Gırtlağını kesmeğe başladım. Niyetim kellesini koparıp Emniyet Müdürlüğüne götürmekti.. Fakat usturam iyi değilmiş. Kemiğe rastladı, kafayı koparamadım, ama canı çıktı. Hiç pişman değilim, şu anda hayatımın en mesut dakikalarını yaşıyorum.. Sehpaya çıkarken, ayağımın altındaki sandalyeyi bile kendim tekmelemeğe hazırım..” (Hürriyet Gazetesi). İstanbulun zâbıta tarihçesinde bekâr uşakları arasında böyle çirkin münasebetler yüzünden işlenmiş cinâyetler pek çokdur, para yüzünden adam öldürmüş gencler de hemen dâimâ nâmus yolunda kaatil olduklarını söylerler. Kriminoloji ve toplum hayatı bakımından önemli vak’alardandır. Dokur Han Cinâyetinin fâili Erdoğan Akyol (Resim : Sabiha Bozcalı)