Zamanımızda meyva esansları ve bâzı kimyevî maddelerle fabrikalarda yapılarak çeşidli isimler altında piyasaya sevk edilen şekerli meşrûbât, İstanbulda, çeşidli meyvalardan ev ve şekerci ocaklarında el emeği ile yapılan saf, lezzetli, besleyici ve hattâ şifâlı şurublarımızı unutturmuş gibidir. Yakın geçmişe kadar büyük İstanbulun şurub istihlâkini İstanbul şekercilerinin îmâlatı karşılayamaz, İstanbul piyasasına Rumeli ve Anadolu vilâyetlerinden de şurub gönderilirdi, bilhassa Diyârıbekir şurubları pek makbul idi. Aşağıdaki ilân sureti Diyarbekir şurublarının İstanbul halkına gazeteler yolu ile tanıtıldığı devrin vesikasıdır : “Gaayet nefîs güzel kokulu ve vücûda faydalı Diyârıbekir Şurubunun envâi türlüsü Kalpakcılarbaşında 4 numaralı sucu dükkânında ehven fiat ile satılır” (Sabah Gazetesi, eylül 1876).