Dîvânıhümâyun tercümanlığı, Osmanlı İmparatorluğunun yabancı devletle münâsebetleri dolayısı ile çok önemli vazi idi; baş tercümanlık ise yüksek memuriyet idi; elçilerin Reisülküttab Efendi (dış işleri bakanı) ve Sadırâzam ile buluşub konuşmalarında, pâdişah huzûruna kaabûlünde aracılık ederdi; devlet sırlarını vâkıf oldukları için devlete karşı sonsuz sadâkat isteyen bir makam idi. İstanbula gelen yabancı elçiler Türkçe bilen tercümanlar bulundurdukları halde, Dîvânı Hümâyunda devlet tercümanları aracılığı ile konuşurlardı. Dîvanda fransızca, italyanca, ingilizce, almanca, rusca bilen tercüman vardı, çoğu da bir kaç yabancı dil bilirdi. Paşa kapusunda (Bâbıâlide) tercümanlar müstakil bir kalem, büro vardı. Yüz yıllar boyunca Dîvânıhümayun Tercümanlığına, İstanbulda Haliç boyundaki Fener semtinde oturan rum kibarlarının, beylerinin oğulları alınırdı. Osmanlı Devletine tâbi yarı müstakil küçük devletlerden Eflak ve Boğdan prenslikleri tahtına “Voyvoda” unvânı ile önceleri o memleketlerin asılzâdelerinden sadâkatına güvenilir bir kişi tâyin edilirdi; fakat sık sık isyanlar çıkdığı için yabancı bir hiristiyan prens tâyini uygun görüldü, bu küçük tahtlar da, devlete tam sadâkatı ile tanınmış Dîvânıhümâyun Baştercümanları için bir mükâfat oldu, bu sûretle Eflak ve Boğdan voyvodalıklar...

Dîvânıhümâyun tercümanlığı, Osmanlı İmparatorluğunun yabancı devletle münâsebetleri dolayısı ile çok önemli vazi idi; baş tercümanlık ise yüksek memuriyet idi; elçilerin Reisülküttab Efendi (dış işleri bakanı) ve Sadırâzam ile buluşub konuşmalarında, pâdişah huzûruna kaabûlünde aracılık ederdi; devlet sırlarını vâkıf oldukları için devlete karşı sonsuz sadâkat isteyen bir makam idi. İstanbula gelen yabancı elçiler Türkçe bilen tercümanlar bulundurdukları halde, Dîvânı Hümâyunda devlet tercümanları aracılığı ile konuşurlardı. Dîvanda fransızca, italyanca, ingilizce, almanca, rusca bilen tercüman vardı, çoğu da bir kaç yabancı dil bilirdi. Paşa kapusunda (Bâbıâlide) tercümanlar müstakil bir kalem, büro vardı. Yüz yıllar boyunca Dîvânıhümayun Tercümanlığına, İstanbulda Haliç boyundaki Fener semtinde oturan rum kibarlarının, beylerinin oğulları alınırdı. Osmanlı Devletine tâbi yarı müstakil küçük devletlerden Eflak ve Boğdan prenslikleri tahtına “Voyvoda” unvânı ile önceleri o memleketlerin asılzâdelerinden sadâkatına güvenilir bir kişi tâyin edilirdi; fakat sık sık isyanlar çıkdığı için yabancı bir hiristiyan prens tâyini uygun görüldü, bu küçük tahtlar da, devlete tam sadâkatı ile tanınmış Dîvânıhümâyun Baştercümanları için bir mükâfat oldu, bu sûretle Eflak ve Boğdan voyvodalıkları Fenerli rum beylerinin eline geçdi; içlerinde, kendisine bahşedilen hükümdarlığı nâmuskârane îfa edenler çok oldu, fakat ihânet ederek devletin başına büyük gaaileler çıkaranlar da görüldü ki bu mesele bu ansiklopedinin konusu dışındadır (B.: Tercümanlar; Fener).