Dilimize farscadan alınmış bir kelimedir; 1 — Büyüklerin toplandığı yer, meclis; 2 — Eskiden Pâdişahların huzûru ile dâvâ görülen meclis, yüksek mahkeme; 3 — Osmanlı İmparatorluğunun Tanzimatdan önceki eski teşkilâtında, pâdişahın mutlak salâhiyetli vekili olan sadırâzamın riyasetinde toplanan ve pâdişah adına devleti idâre eden, bugünkü anlamda kabine yerinde, yüksek meclis, ki ayrıca Divânı Hümâyun adını taşıya gelmişdir (B.: Divânı Hümâyun); 4 — Devletin mâli hesablarına bakan yüksek meclis, Dîvânı Huhasebât (Sayış tay); 5 — eskiden devlet dâirelerindeki encümenler, komisyonlar, Dîvânı Zabtiye gibi; 6 — Eski şâirlerin şiirlerini, kaafiyelerine göre alfabetik olarak topladıkları şiir mecmuaları (Bir şâirin bazı eserlerini ihtivâ eden mecmualara da Dîvançe = Dîvancık denilirdi; (B.: Dîvan, Dîvanlar); 7 — Yüksek devlet memurlarının, nâzırlarının muhâkeme edildiği yüksek mahkeme, Dîvânı Âlî; 8 — Askeri Mahkemeler, Dîvânı Harb” (Türk Lugatı). Yeniçerilik devrindeki askerî ihtilallerde, ihtilâlcilerin pâdişahı dâvet ederek istediklerini doğrudan doğruya kendisine arz etmelerine Ayak Dîvânı denilirdi (B.: Ayak Dîvânı, cild 3; sayfa 1383). Sadırâzamların kendi saraylarında derd, şikâyet dinlemelerine “Paşa Dîvânı”, “Dîvânı Âsafî” denilirdi; bir gelenek olarak da bu divan ikindi namazı...

Dilimize farscadan alınmış bir kelimedir; 1 — Büyüklerin toplandığı yer, meclis; 2 — Eskiden Pâdişahların huzûru ile dâvâ görülen meclis, yüksek mahkeme; 3 — Osmanlı İmparatorluğunun Tanzimatdan önceki eski teşkilâtında, pâdişahın mutlak salâhiyetli vekili olan sadırâzamın riyasetinde toplanan ve pâdişah adına devleti idâre eden, bugünkü anlamda kabine yerinde, yüksek meclis, ki ayrıca Divânı Hümâyun adını taşıya gelmişdir (B.: Divânı Hümâyun); 4 — Devletin mâli hesablarına bakan yüksek meclis, Dîvânı Huhasebât (Sayış tay); 5 — eskiden devlet dâirelerindeki encümenler, komisyonlar, Dîvânı Zabtiye gibi; 6 — Eski şâirlerin şiirlerini, kaafiyelerine göre alfabetik olarak topladıkları şiir mecmuaları (Bir şâirin bazı eserlerini ihtivâ eden mecmualara da Dîvançe = Dîvancık denilirdi; (B.: Dîvan, Dîvanlar); 7 — Yüksek devlet memurlarının, nâzırlarının muhâkeme edildiği yüksek mahkeme, Dîvânı Âlî; 8 — Askeri Mahkemeler, Dîvânı Harb” (Türk Lugatı). Yeniçerilik devrindeki askerî ihtilallerde, ihtilâlcilerin pâdişahı dâvet ederek istediklerini doğrudan doğruya kendisine arz etmelerine Ayak Dîvânı denilirdi (B.: Ayak Dîvânı, cild 3; sayfa 1383). Sadırâzamların kendi saraylarında derd, şikâyet dinlemelerine “Paşa Dîvânı”, “Dîvânı Âsafî” denilirdi; bir gelenek olarak da bu divan ikindi namazından sonra kurulurdu ve “İkindi Dîvanı” da denilirdi; Sokullu Mehmed Paşa bir ikindi dîvânında şehid edilmişdir.