Arab asıllı eski türk harflerinden vav harfi dinî edebiyatta “Vallâhü” kelimesinin kısaltılmışı olarak ve “Vâvü kısem”, “and vavı” denilir. Arab asıllı harfler ile eski türk hat sanatında (yazı, kaligrafi sanatında) and vavı, bâzı camilerin, çeşmelerin münâsib yerlerinde tezyini motif olarak kullanılmışdır; ve tezyin gaayesine daha uygun düşdüğü için ekseriya yazılmışdır ki ona da “çifte vav” adı verilmişdir; aynalı yazının bir adı da “müsennâ yazı” dır (B.: Aynalı yazı; cild 3, sayfa 1617). M. Zeki Pakalın “Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri” isimli değerli kitabında “Aynalı Yazı” maddesinde hattatlar ağzındaki “müsenna” ismini kullanmadan; “karşılık yazılan yazılardır; çifte vavları, çifte hûlar ve nevindendir” diyor; eserinin “çifte vav” maddesinde ise derin bilgisine yakışmayan büyük bir hatâya düşerek, mim, se, şeddeli nun ve ye harfleri ile yazılan “müsennâ” adını hâfızasında “mim, sad, şaddeli nun ve ayın harfleri ile yazılan “musannâ” kelimesi ile karışdırarak “bu türlü yazılara hattı musannâ, sanatlı yazı denilirdi” diyor ki hayret edilecek gaflet ve pek cesâretli yakışdırmadır.