Halk ağzı deyim; güzel, zarif, alımlı, edâlı, câzib olmak şart, kız veya oğlan, dâima beraber gezib dolaşan ve dâima eş giyinen iki genci ifa için kullanılır; deyimde bir beğenme, övme mânası vardır; mutlakaa arkadaş olmak gerekmez, iki kardeş hakkında da kullanılır; misâller; Feraçe yaşmak devri dedi kodusu, bir çayırda kır kahvesinde yeni örtüye girmiş iki tâze nigârı gösterir: — Sarı çedikli, dudu yeşil ferâceli şu çifte kumrular kim? — Karıncayabasmaz Efendinin haspaları!