On sekizinci asrın son yıllarında Gümüşhânede gaayetle dilber bir köçek oğlan, bütün emsâli gibi bu isim köçeğin lâkabıdır, bu isim köçeğin lâkabıdır, asıl adı bilinmiyor; yine bir rum olacakdır, Mercan adında bir kolbaşının perverdesi, uşağı, mahbubu olub, büyük kalenderlerden ünlü divân şâiri Enderunlu Fâzıl Bey mâden eminliği ile Gümüşhâneye gitdiğinde, bu Çiçek Oğlanın oyunlarının hayrânı ve güzelliğinin meftunu olarak onu İstanbula kaçırıp getirmek istemişdir; muvaffak olup olmadığı bilinmiyor, fakat divânında Çiçek için bir müseddes ile bir şarkı vardır (B.: Fâzıl Bey, Enderunlu; Defteri Aşk; Çenginâme); manzumeler şunlardır: ŞARKI O Gümüşhâneli sim endâmım Didim ismin ne ola sultânım Nâz ile didi Çiçekdir nâmım Ne çiçeksin biliriz ey cânım Belli elmas çiçeksin bilürüz Gülde perverde bebeksin bilürüz. Sevdiğim hûri meleksin bilürüz Şahbazım sana ben şâbânım. Ehli Mâden seni bilmez cânâ Anlamazlar ne gühersin hâlâ Yürü İstanbula ey nazlı edâ Rum rakkaası benim cânânım. Aşıktâ ta bu kadar nâz olmaz Çeşmi şûhin gibi şehbâz olmaz. Bir çiçekle güzelim yâz olmaz Açıl ey tâze güli handânım. İşte ahurda kır at âmâde Yürü bir zevk idelim dünyâde Sana Fazıl gibi var üftâde Yürü ey dilberi âlişânım MÜSEDDES Âteşi aşk ile gönlüm yine püryan oldu Bir gözü kanlu delikanluya kurban...

On sekizinci asrın son yıllarında Gümüşhânede gaayetle dilber bir köçek oğlan, bütün emsâli gibi bu isim köçeğin lâkabıdır, bu isim köçeğin lâkabıdır, asıl adı bilinmiyor; yine bir rum olacakdır, Mercan adında bir kolbaşının perverdesi, uşağı, mahbubu olub, büyük kalenderlerden ünlü divân şâiri Enderunlu Fâzıl Bey mâden eminliği ile Gümüşhâneye gitdiğinde, bu Çiçek Oğlanın oyunlarının hayrânı ve güzelliğinin meftunu olarak onu İstanbula kaçırıp getirmek istemişdir; muvaffak olup olmadığı bilinmiyor, fakat divânında Çiçek için bir müseddes ile bir şarkı vardır (B.: Fâzıl Bey, Enderunlu; Defteri Aşk; Çenginâme); manzumeler şunlardır: ŞARKI O Gümüşhâneli sim endâmım Didim ismin ne ola sultânım Nâz ile didi Çiçekdir nâmım Ne çiçeksin biliriz ey cânım Belli elmas çiçeksin bilürüz Gülde perverde bebeksin bilürüz. Sevdiğim hûri meleksin bilürüz Şahbazım sana ben şâbânım. Ehli Mâden seni bilmez cânâ Anlamazlar ne gühersin hâlâ Yürü İstanbula ey nazlı edâ Rum rakkaası benim cânânım. Aşıktâ ta bu kadar nâz olmaz Çeşmi şûhin gibi şehbâz olmaz. Bir çiçekle güzelim yâz olmaz Açıl ey tâze güli handânım. İşte ahurda kır at âmâde Yürü bir zevk idelim dünyâde Sana Fazıl gibi var üftâde Yürü ey dilberi âlişânım MÜSEDDES Âteşi aşk ile gönlüm yine püryan oldu Bir gözü kanlu delikanluya kurban oldu Her bir âhım yine bir şûlei sûzan oldu Aşk ile cismi nizârım kuru bir can oldu Gice kan ağlamadan didelerim kan oldu Şöyle ki her biri bir subhai mercan oldu. Düşdüm ol cevher yektâye aman Mâdende Âşikâr eyler hâlime âlem hande Âh yâ Rab ne bu âteş ne bu hâlet bende Gizlesem aşkını olmaz yanar âteş tende Gice kan ağlamakdan didelerim kan oldu Şöyle ki her biri bir subhai mercan oldu O Gümüşhâneli gevher ki Çiçek nâmında Simden servi gibi hüsnü var endâmında Gözlerim nar çiçeği hun ile eyyâmında Niye hâlim varacak bilmezdim encâmında Gice kan ağlamadan didelerim kan oldu Şöyle ki her biri bir subhai mercan oldu. Geldi Mercan dediğim kahbe rakib oldu yine Dest i cânan ile bâlü perimi yoldu yine Kehrübâ gibi o Mercanla yüzüm soldu yine Nâri firkat ile âh iki gözüm doldu yine Gice kan ağlamadan didelerim kan oldu Şöyle ki her biri bir subhai mercan oldu. Katli uşşâkı ider ustası Mercan tâlim Hançeri kabzai Mercânına olmuş teslim Âh eğer olmasa bâbında o şeytânı leîm Cânıma yetti belâyı gamı Allah kerim Gice kan ağlamadan didelerim kan oldu Şöyle ki her biri bir subhai mercan oldu. Rûm rakkası a mehpâre güli îsâyî Nice bir su sitem ey can alıcı hercâyi Tâ be key aşkın ile Fâzıla bu rüsvâyî Gice âhile bizar iderim dünyâyı Gice kan ağlamadan didelerim kan oldu Şöyle ki her biri bir subhai mercan oldu.