Batı türkçesinde gaayet hafif sesleri ifâde eder bir kelime (Türk Lugatı); ince, nâzik bir şeyin, kuru bir dalın, çubuğun kırılır iken çıkardığı ses. Meselâ İstanbul ağzında kesin, derin sessizlik karşılığı olarak: “Çıt yok...” denir. Yine İstanbul ağzına bu kelimeden yapılmış deyimler vardır: tâze, gevrek simitler için “çıtır çıtır” denilir. Ses ile ilgili olmayarak: Çıtkırıldım: “lüzumundan fazla nâzik kimse demekdir; hem tavır ve hal, ve hem de vücud, bünye nezâketi ifade eder: “İki otuzunda kart yosmanın iki mahbub oynaşı vardı, ikisinin de adı Mustafa idi. Biri şehir oğlanı çıtkırıldım çelebi, öbürü Karadeniz yalısından bekâr uşağı dangıl dungul daltaban kayıkçı şehbazıydı...” (Kumru Hanım Hikâyesi). Baba oğlundan bahseder: “Sinek uçsa rüzgârın müteessir oluyor... çıtkırıldım bir oğlan...”. Çıtıpıtı: “Ufak tefek, çelimsiz, nâzik, genç kimse” anlamında, bu deyimde güzellik mânası da vardır. Çıtıpıtı sözler ile gönlü aldın Süslüleri görüp beni ferdâya saldın Âhir beni unutup dünyâya daldın Dekolte fistan giyme bu da mı moda (Şarkı, Ekmekçi Bağdasar) * Geçen Cuma gördüm seçdim beğendim Çıtıpıtı bir yârim var efendim. (Kanto Mecmuası) Çıtırpıtır: “nâzikâne, pek tatlı konuşma” anlamında: Bir hoş tekellüm eyler o âfet çıtır pıtır (Esad Muhlis Paşa) Çıtlatmak: 1) Çengi, ve ...

Batı türkçesinde gaayet hafif sesleri ifâde eder bir kelime (Türk Lugatı); ince, nâzik bir şeyin, kuru bir dalın, çubuğun kırılır iken çıkardığı ses. Meselâ İstanbul ağzında kesin, derin sessizlik karşılığı olarak: “Çıt yok...” denir. Yine İstanbul ağzına bu kelimeden yapılmış deyimler vardır: tâze, gevrek simitler için “çıtır çıtır” denilir. Ses ile ilgili olmayarak: Çıtkırıldım: “lüzumundan fazla nâzik kimse demekdir; hem tavır ve hal, ve hem de vücud, bünye nezâketi ifade eder: “İki otuzunda kart yosmanın iki mahbub oynaşı vardı, ikisinin de adı Mustafa idi. Biri şehir oğlanı çıtkırıldım çelebi, öbürü Karadeniz yalısından bekâr uşağı dangıl dungul daltaban kayıkçı şehbazıydı...” (Kumru Hanım Hikâyesi). Baba oğlundan bahseder: “Sinek uçsa rüzgârın müteessir oluyor... çıtkırıldım bir oğlan...”. Çıtıpıtı: “Ufak tefek, çelimsiz, nâzik, genç kimse” anlamında, bu deyimde güzellik mânası da vardır. Çıtıpıtı sözler ile gönlü aldın Süslüleri görüp beni ferdâya saldın Âhir beni unutup dünyâya daldın Dekolte fistan giyme bu da mı moda (Şarkı, Ekmekçi Bağdasar) * Geçen Cuma gördüm seçdim beğendim Çıtıpıtı bir yârim var efendim. (Kanto Mecmuası) Çıtırpıtır: “nâzikâne, pek tatlı konuşma” anlamında: Bir hoş tekellüm eyler o âfet çıtır pıtır (Esad Muhlis Paşa) Çıtlatmak: 1) Çengi, ve köçek oynarken ellerinin baş ve orta parmakları ile çıt sesine yakın bir ses çıkarması; parmak çıtlatmak. 2) Gizli tutulan bir meseleyi ilgili kimseye imâ ile kısaca haber vermek. Çıtırdamak: yanan odunun, kömürün çıkardığı ses. Hüseyin Kâzım Bey: “Büyük Türk Lûgatı” nda Çitlenbik ağacının ismini bu gelmiş gösteriyor ki, bu doğru değildir; bu ağaç ismi “çıt” kökünden değil, “çit” den gelmiş olsa gerektir.