İstanbul’un batı güneyinde, şehrin surlarından başlayan ve geniş bostan ve çayırlarda Bakırköy’ün kuzey sınırlarına kadar geniş ve münhat yeşil bir ârazi uzanır. Civarı kireçli ve kumlu tepelerle sıralanmış bu yeşil arazinin altı, üst üste sıralanmış müteaddit su tabakaları taşır. Bu çayırlarla örtülü araziden İstanbula su temini düşüncesi oldukça eskidir. Sultan Abdülaziz zamanında şehirdeki büyük su sıkıntısını gidermek üzere hükûmete verilen projeler arasında Fransız su sondaj uzmanı Deousée’nin buradan ve civar araziden arteziyen kuyuları açmak teklifi de bulunuyordu. 1934-1937 senelerinde bu arazi yaptığım tetkikler sırasında Çırpıcı ve Çörekçi çayırları ile civarda, derinliği 15-16 metreye inmiş bostan burgu kuyularile, 60-90 metreye kadar bir derinlikte açılmış tekstil ve çimento fabrikalarının arteziyen kuyularının mevcudiyeti görülüyordu. Son yıllarda İstanbul’a âcilen su temini düşünüldüğünden, İstanbul Belediyesi Sular İdaresi tarafından bu arazi dâhilinde geniş bir kısım satın alınarak 1938 de 1954 senesine kadar yirmi kuyu açılmıştır. İlk tecrübe kuyusu 1938 yılında hemen hemen bu çayırların orta kısmına isabet eden bir yerde açılmış, 110,5 metreye inilerek saniyede 18 litre su alınmıştır. İkinci Dünya Savaşı esnâsında bu sahadaki çalışmalar bir müddet durdurulduktan...

İstanbul’un batı güneyinde, şehrin surlarından başlayan ve geniş bostan ve çayırlarda Bakırköy’ün kuzey sınırlarına kadar geniş ve münhat yeşil bir ârazi uzanır. Civarı kireçli ve kumlu tepelerle sıralanmış bu yeşil arazinin altı, üst üste sıralanmış müteaddit su tabakaları taşır. Bu çayırlarla örtülü araziden İstanbula su temini düşüncesi oldukça eskidir. Sultan Abdülaziz zamanında şehirdeki büyük su sıkıntısını gidermek üzere hükûmete verilen projeler arasında Fransız su sondaj uzmanı Deousée’nin buradan ve civar araziden arteziyen kuyuları açmak teklifi de bulunuyordu. 1934-1937 senelerinde bu arazi yaptığım tetkikler sırasında Çırpıcı ve Çörekçi çayırları ile civarda, derinliği 15-16 metreye inmiş bostan burgu kuyularile, 60-90 metreye kadar bir derinlikte açılmış tekstil ve çimento fabrikalarının arteziyen kuyularının mevcudiyeti görülüyordu. Son yıllarda İstanbul’a âcilen su temini düşünüldüğünden, İstanbul Belediyesi Sular İdaresi tarafından bu arazi dâhilinde geniş bir kısım satın alınarak 1938 de 1954 senesine kadar yirmi kuyu açılmıştır. İlk tecrübe kuyusu 1938 yılında hemen hemen bu çayırların orta kısmına isabet eden bir yerde açılmış, 110,5 metreye inilerek saniyede 18 litre su alınmıştır. İkinci Dünya Savaşı esnâsında bu sahadaki çalışmalar bir müddet durdurulduktan sonra 1946 da 115,5 metreye inilmek suretile ikinci kuyu açılmış; 1947 senesinde ise yedi kuyu açmak mümkün olmuştur. Bunlardan üçüncü kuyu 89, 95 metreye dördüncü kuyu 99,60 metreye, beşinci kuyu 136 metre,e altıncı kuyu 129 metreye yedinci kuyu 87 metreye, sekizinci kuyu 95 metreye, dokuzuncu kuyu da 105 metreye, onuncu kuyu da 112 metreye inilmiş ve bunlardan sâniyede 17, 21, 13, 5.6, 5.31 litre su alınmıştır. 1948 yılında ise yalnız bir kuyu açılmışdır. 1949 senesinde tekrar 6 kuyu açılmış, 11 numaralıda 147 metrede, 12 numaralıda 128 metreden, 13 numaralıda 132 metreden, 14 numaralıda 135 metrede, 15 numaralıda 253 metreden, 16 numaralıda 128 metreden, 18 numaralıda 137 metreden saniyede 7, 16, 5.6, 5.18, 5.6, 5. 12,5 litre su alınmıştır. Hâlen Çırpıcı arteziyenlerinden 3,5 milyon metre kübe yakın senevi su alınmaktadır. Bütün kuyuların suları müşterek büyük bir birleşme kuyusunda toplanarak buradan Çırpıcı üzin binâsındaki pompalarla Sular İdaresinin Edirnekapusu yakınındaki Terkos suyu haznesine girer, burada Terkos şehir suyu ile karışarak, şehire dağılır. Çırpıcı suları ayrı bir kısım şebeke ile de Bakırköy’de tevzi olunur. Saadi Nazım NİRVEN