On sekizinci asrın ilk yarısında Üçüncü Sultan Ahmedin Sadrıâzamlarından “Kalaylı” yâhud “Kalaylıkoz” lâkabu ile meşhur Kayserili Ahmed Paşanın türlü garâbetlerinden biridir. İstanbul Kadılığı tarafından İstanbulun çarşı hamamları için tanzim edilmiş nizamnâmelerde aşırı taassun eseri olarak gayri müslim müşteriler için şu kayıdlar konulmuşdu (h. 1040= m. 1630 - 1631 ve h. 1050 = m. 1640 -1641 tarihli nizamnâmelerden): Peykelerde soyunub giyinemezler, kafes yanında (yıkanmış peştamal ve havluların kurutulduğu ahşab çatkı, B.: Kafes) yere birboğça serip onun üstünde soyunur giyinirlerdi. Ayaklarına nalın verilmezdi, yıkanmaya yalın tabanla basıb giderler, yıkandıkdan sonra da öyle çıkarlardı. İçerde halvetlerde ve orta sofada yıkanamazlardır, diğer sofaların birinde belli bir kırnada yıkanırlardı. Peşemallarına alâmeti fârika olarak birer küçük demir halka dilişmişdi; haluları, peşkirleri de ayrı idi. Temizlik usturaları ayrı idi. Kalaylıkoz Ahmed Paşa avamfirib bir adamdı (B.: Ahmed Pala, Kalaylı, cild 1, sayfa 414). 1963 de İstanbulda sadâret kaymakamı oldu (Ahmed II. Devri, pâdişah ve Hükûmet erkânı daimî sûretde Edirnede bulunuyordu, B.: Ahmed II); yapdığı işlerden biri de, çarşı hamamlarında gayri müslimler için yukarıdaki kayidleri kâfi görmeyerek, hamamlarda gayrı müslimle...

On sekizinci asrın ilk yarısında Üçüncü Sultan Ahmedin Sadrıâzamlarından “Kalaylı” yâhud “Kalaylıkoz” lâkabu ile meşhur Kayserili Ahmed Paşanın türlü garâbetlerinden biridir. İstanbul Kadılığı tarafından İstanbulun çarşı hamamları için tanzim edilmiş nizamnâmelerde aşırı taassun eseri olarak gayri müslim müşteriler için şu kayıdlar konulmuşdu (h. 1040= m. 1630 - 1631 ve h. 1050 = m. 1640 -1641 tarihli nizamnâmelerden): Peykelerde soyunub giyinemezler, kafes yanında (yıkanmış peştamal ve havluların kurutulduğu ahşab çatkı, B.: Kafes) yere birboğça serip onun üstünde soyunur giyinirlerdi. Ayaklarına nalın verilmezdi, yıkanmaya yalın tabanla basıb giderler, yıkandıkdan sonra da öyle çıkarlardı. İçerde halvetlerde ve orta sofada yıkanamazlardır, diğer sofaların birinde belli bir kırnada yıkanırlardı. Peşemallarına alâmeti fârika olarak birer küçük demir halka dilişmişdi; haluları, peşkirleri de ayrı idi. Temizlik usturaları ayrı idi. Kalaylıkoz Ahmed Paşa avamfirib bir adamdı (B.: Ahmed Pala, Kalaylı, cild 1, sayfa 414). 1963 de İstanbulda sadâret kaymakamı oldu (Ahmed II. Devri, pâdişah ve Hükûmet erkânı daimî sûretde Edirnede bulunuyordu, B.: Ahmed II); yapdığı işlerden biri de, çarşı hamamlarında gayri müslimler için yukarıdaki kayidleri kâfi görmeyerek, hamamlarda gayrı müslimlere verilen peştemallardaki demir halka yerine o peştemalların alt kenarlarına birer çıngırak bağlatmak oldu. Bu kepâzeleğin ne kadar sürdüğünü bilemeyiz, fakat Kalaykıkoz Paşanın kaymakamlıktan ayrılmasından sonra çok devam etmediği kanaatindeyiz (B.: Peştamal; Hamam).