İkinci Sultan Mehmed devrinde büyük şöhret sâhibi bir meczûb; Beşiktaşda Köyiçinde bir kulübede otururdu, başında kadı kavuğu, sırtında aba, yalın ayak dolaşır, kimse ile konuşmaz, bellediği sakatçılardan akciğer toplar ve yine bellediği yerlerdeki kedilere dağıtırdı; koynunda bir çıngırağı vardı, yolda bir güzele rastlayıp da beğendi mi, hemen çağırır, çıngırdatırdı.