Çanın ufağı (B.: Çan) Elektrikli zillerden önce kapularda tokmak (B.: Kapu tokmağı) ile çıngırak kullanılmışdır; bâzı ev, bağçe, bostan kapularında hâlâ rastlanır; çıngırak münâsib görülen yere asılır ve bitime bağlanan ip de kapuya kadar uzatılır ve ipin o ucu ya münâsib bir yerden, yahud kapu kanadında açılan bir delikden sokağa çıkarılır, tekrar içeri kaçmaması için o ucuna uygun bir cisim bağlanır; gelenler tarafından ip çekildiği zaman da çıngırak bulunduğu yerde ses verir. İstanbul ağzında tâze, körpe sesleri ile tanınan konuşan gençlere “çıngıraklı kız”, “çıngıraklı oğlan” denilir; R.E. Koçu bir yazısında: “Bilhassa yazın, yalın ayaklı ve tülü başlı gazete satıcısı çocuklar çıngıraklı sesleri ile Köprünün eski Kadıköy vapurları iskelesinin bir süsü idi” diyor. İstanbul ağzında eski bir oyundan kalma pek şirin bir tekerleme vardır: — Seke seke ben geldim! — Çıngırağım, hoş geldin! Gelenin bir baş tâcı dilbaz sevgili olduğu derhal anlaşılıyor. Kalender halk şâiri Merdivenköylü Tevfik Karkan Kasımpaşalı genç bir tulumbacıyı şöyle tasvir ediyor: Kaptanpaşalılar, tulumbacıdır Eli hem maşalı hem bayraklıdır Nalçası gümüşden kamerçininde Müşekkel topuklar şımşıraklıdır Tıkır tıkır yürür köçek misâli Çapkınım zillidir, çıngıraklıdır. Kaç gözle, el ayak, boy bos, giyimi Nakşı ...

Çanın ufağı (B.: Çan) Elektrikli zillerden önce kapularda tokmak (B.: Kapu tokmağı) ile çıngırak kullanılmışdır; bâzı ev, bağçe, bostan kapularında hâlâ rastlanır; çıngırak münâsib görülen yere asılır ve bitime bağlanan ip de kapuya kadar uzatılır ve ipin o ucu ya münâsib bir yerden, yahud kapu kanadında açılan bir delikden sokağa çıkarılır, tekrar içeri kaçmaması için o ucuna uygun bir cisim bağlanır; gelenler tarafından ip çekildiği zaman da çıngırak bulunduğu yerde ses verir. İstanbul ağzında tâze, körpe sesleri ile tanınan konuşan gençlere “çıngıraklı kız”, “çıngıraklı oğlan” denilir; R.E. Koçu bir yazısında: “Bilhassa yazın, yalın ayaklı ve tülü başlı gazete satıcısı çocuklar çıngıraklı sesleri ile Köprünün eski Kadıköy vapurları iskelesinin bir süsü idi” diyor. İstanbul ağzında eski bir oyundan kalma pek şirin bir tekerleme vardır: — Seke seke ben geldim! — Çıngırağım, hoş geldin! Gelenin bir baş tâcı dilbaz sevgili olduğu derhal anlaşılıyor. Kalender halk şâiri Merdivenköylü Tevfik Karkan Kasımpaşalı genç bir tulumbacıyı şöyle tasvir ediyor: Kaptanpaşalılar, tulumbacıdır Eli hem maşalı hem bayraklıdır Nalçası gümüşden kamerçininde Müşekkel topuklar şımşıraklıdır Tıkır tıkır yürür köçek misâli Çapkınım zillidir, çıngıraklıdır. Kaç gözle, el ayak, boy bos, giyimi Nakşı nümâyili tumturaklıdır Çatık kaşlarına bıçkınlık şânı Kâkül serpmesine pek meraklıdır.