Yakın geçmişe kadar halkının önemli bir kısmı rumlar teşkil eden Çengelköyü (B.: Çengelköyü) İstanbul’un meyhâneleri ile meşhur semtlerinden biriydi. 1837 de vefât eden şâir Ayıntablı Aynî Efendi, târihini tesbit edemediğimiz bir yangın dolayısı ile o meyhânelerden bahsediyor: Kariyei Çengelde yandı âh kim meyhâneler Nâıre atsun kendin ol sûde olan mestâneler Geçen asır sonlarında yaşamış kalenderlerden Üsküdarlı Âşık Râzi de Çengelköyünün rum civanları için yazdığı bir manzûmede bu köyün meyhânelerini zikrediyor: Meyhânede lâ’li râyegân Akçeyi uzakdan sen göster heman Aynı şâirin yine o yolda bir de şarkısı vardır: Bir peri sûret civan gördüm aman Kariyei Çengelde meyhânede Bıçkın haylâz İstefom gaayet yaman Kariyei Çengelde meyhânede Kadehi çeşmiyle sundu bâdeyi Emdim ol lâ’li lebi âmâdeyi Âguuşe çekdim hazamzâdeyi Kariyei Çengelde meyhânede Görmedim onun gibi gümüş topuk Deste sünbül perçemin salmış kopuk Sayd olundu bir görüşde pek çabuk Kariyei Çengelde meyhâneden Kilisalı civelek tulumbacı Sînel billûruna asmış haçı İstefomdur her fice bâşım tacı Kariyei Çengelde meyhânede