Çenberlitaş etrâfında, bir kısım Divan Yolunun (Yeni adı ile Yeniçeriler Caddesi) Elçı Hanı (1963 de yıkılan Osmanbey Matbaası - Çenberlitaş Sineması binasının yeri) sırasında, bir kısmı hamam sırasında on kadar kahvehâne idi. hepsi masasız, iskemlesiz, tahta peykeli, ve hepsinin müşterisi ayak takımı idi; hem saz çalar hem okur saz şâirlerinin uğrak yerlerinden olduğu için “Âşık kahvehâneleri” denilirdi; 1868 de Divan Yolu genişletilir iken yıktırılmışlardır. Ahmed Râsim “Muharrir bu ya” isimli eserinde Destanlar başlıklı makaalesinin ikinci bölümünde yetişip göremediği bu kahvehânelerden şöyle bahsediyor: “Derviş Hampar, Meydânî, Lengiyâ, Bîdâdî, Harâbat, Âşık Şîrînî, Mihrî, Püryânî geçen asrın son saz şâirlerinden idi. Sevdâî, Sâlikî, Sabriyâ, Enverî, Nutkiyâ, Resmî, Ahterî, Nâmiyâ da meşhurlardandır. Bunlar hem okurlar, hem de çalarlardı, Samatya’da, Kumkapuda, Çenberlitaşda, Esirpazarında, Yenikapuda, Sandıkburnunda ve sâir mahallelerde kapusu açık, bu nevî edebiyâta âşık her kahvehâneye dalarlardı”. Vâsıf Hiç (Üsküdarlı halk şâiri Vâsıf Hoca) bize tevdî ettiği bahâ biçilmez İstanbul notları arasında Çenberlitaş Kahvehâneleri için: “Çocukluk çağlarında Çenberlitaşda iki âşık kahvehânesine yetişdim, on yaşlarında idim, hattâ içeriye girmeden bir gün saz çalarak divan okuyan ...

Çenberlitaş etrâfında, bir kısım Divan Yolunun (Yeni adı ile Yeniçeriler Caddesi) Elçı Hanı (1963 de yıkılan Osmanbey Matbaası - Çenberlitaş Sineması binasının yeri) sırasında, bir kısmı hamam sırasında on kadar kahvehâne idi. hepsi masasız, iskemlesiz, tahta peykeli, ve hepsinin müşterisi ayak takımı idi; hem saz çalar hem okur saz şâirlerinin uğrak yerlerinden olduğu için “Âşık kahvehâneleri” denilirdi; 1868 de Divan Yolu genişletilir iken yıktırılmışlardır. Ahmed Râsim “Muharrir bu ya” isimli eserinde Destanlar başlıklı makaalesinin ikinci bölümünde yetişip göremediği bu kahvehânelerden şöyle bahsediyor: “Derviş Hampar, Meydânî, Lengiyâ, Bîdâdî, Harâbat, Âşık Şîrînî, Mihrî, Püryânî geçen asrın son saz şâirlerinden idi. Sevdâî, Sâlikî, Sabriyâ, Enverî, Nutkiyâ, Resmî, Ahterî, Nâmiyâ da meşhurlardandır. Bunlar hem okurlar, hem de çalarlardı, Samatya’da, Kumkapuda, Çenberlitaşda, Esirpazarında, Yenikapuda, Sandıkburnunda ve sâir mahallelerde kapusu açık, bu nevî edebiyâta âşık her kahvehâneye dalarlardı”. Vâsıf Hiç (Üsküdarlı halk şâiri Vâsıf Hoca) bize tevdî ettiği bahâ biçilmez İstanbul notları arasında Çenberlitaş Kahvehâneleri için: “Çocukluk çağlarında Çenberlitaşda iki âşık kahvehânesine yetişdim, on yaşlarında idim, hattâ içeriye girmeden bir gün saz çalarak divan okuyan bir âşığa bile rastladım” diyor, fakat o kahvehâney târif etmiyor.