İstanbulun muhâcir kuşlarından, mâlûm yırtıcı iri kuş; ilkbaharın ısınmaya başlayan günleri ile İstanbulun kenar mahallelerinin semâsında acı çığlıkları, hırçın sesleri duyulur; eski İstanbulun durgun ve sâkin öğle sıcaklarından çaylâk sesleri, şarka has romantik bir hüzün ifâde eder. Mütevâzi evlerin bağçelerinde tel kafesler, kümesler içindeki piliçleri kapmak hırsı ile cevelânları, ürkütücü çığlıkları, yerden dehşet saçarak gölgeleri; leylâkları açmış, balkonlara sarı gülleri ve hanımelleri sarılmış muattar bağçelerde de küçük kuşların o yırtıcı sesden ve o paralayıcı gölgeden ürküp kaçmaları, eski İstanbulun günlük hayatından bir mânâlı parça idi. Harab, metrûk mescid avlularının, hazîrelerinin çaylâk sesleri de yukardaki eski İstanbul dekorunun bir parçasıdır. İstanbul, şehir içi büyük bostanlarını, geniş konak bağçelerini, bağçeli evlerini gün günden kaybettikçe, büyük şehir, beton bloklardan kurulmuş mahalleler hâlinde yeni sîmâsını aldıkça çaylâk sesleri de şehrin semâsından çekilmektedir. N. NİRVEN