Batı türkcesinde haftanın yedi gününden birinin adı; aslı farsca “Çihâr şenbe = dördüncü gün” den bozmadır; “şenbe” farsca gün “çihar” da dört demekdir, İranlılarda kadimden beri haftabaşı “pazar” olduğu için çarşanba ya da dördüncü gün denmişdir; cumadan başlayan haftada bu günün adı mânâsız kalır. İstanbul ağzında “ayın son çarşanbası” diye bir deyim vardır ki “uğursuz gün” anlamındadır; yine aynı anlamda: “dokuz ayın çarşanbası bir araya geldi” denilir; bir de bir işin aslâ olmayacağını beyan yolunda: “çıkmaz ayın son çarşanbasında!..” denilir. “Çarşanba karısı” diye de halk ağzı bir deyim mevcuddur. (B.: Çarşanba karısı); çarşanba gününün bu kadar kötülenmesinin sebebi tesbit edilemedi.